I. auf|ha·ben неправ. ГЛ. перех. разг.
3. aufhaben (aufgeknöpft haben):
| ich | habe | auf |
|---|---|---|
| du | hast | auf |
| er/sie/es | hat | auf |
| wir | haben | auf |
| ihr | habt | auf |
| sie | haben | auf |
| ich | hatte | auf |
|---|---|---|
| du | hattest | auf |
| er/sie/es | hatte | auf |
| wir | hatten | auf |
| ihr | hattet | auf |
| sie | hatten | auf |
| ich | habe | aufgehabt |
|---|---|---|
| du | hast | aufgehabt |
| er/sie/es | hat | aufgehabt |
| wir | haben | aufgehabt |
| ihr | habt | aufgehabt |
| sie | haben | aufgehabt |
| ich | hatte | aufgehabt |
|---|---|---|
| du | hattest | aufgehabt |
| er/sie/es | hatte | aufgehabt |
| wir | hatten | aufgehabt |
| ihr | hattet | aufgehabt |
| sie | hatten | aufgehabt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.