sta̱u̱nen [ˈʃtaʊnən] ГЛ. неперех.
1. staunen (sich wundern):
| ich | staune |
|---|---|
| du | staunst |
| er/sie/es | staunt |
| wir | staunen |
| ihr | staunt |
| sie | staunen |
| ich | staunte |
|---|---|
| du | stauntest |
| er/sie/es | staunte |
| wir | staunten |
| ihr | stauntet |
| sie | staunten |
| ich | habe | gestaunt |
|---|---|---|
| du | hast | gestaunt |
| er/sie/es | hat | gestaunt |
| wir | haben | gestaunt |
| ihr | habt | gestaunt |
| sie | haben | gestaunt |
| ich | hatte | gestaunt |
|---|---|---|
| du | hattest | gestaunt |
| er/sie/es | hatte | gestaunt |
| wir | hatten | gestaunt |
| ihr | hattet | gestaunt |
| sie | hatten | gestaunt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.