Переводы „disrupteur“ в словаре англо » польский

disruption [dɪsˈrʌpʃən] СУЩ.

1. disruption (inconvenience):

disruption

niedogodność ж.

2. disruption мн. отсут. (disturbance):

disruption

zakłócenie ср.

to cause disruption to sth

zakłócać [perf zakłócić] coś

disruptive [dɪsˈrʌptɪv] ПРИЛ.

to be disruptive in class

przeszkadzać na lekcji

disrupt [dɪsˈrʌpt] ГЛ. перех.

1. disrupt (disturb):

disrupt

zakłócać [perf zakłócić]

2. disrupt (stop):

disrupt

przerywać [perf przerwać]

disrepair [ˌdɪsrɪˈpeəʳ, америк. -ˈper] СУЩ. мн. отсут.

in [a state of] disrepair

w złym stanie

fall into disrepair

popadać [perf popaść] w ruinę

disrepute [ˌdɪsrɪˈpju:t] СУЩ. мн. отсут.

to bring sb/sth into disrepute

szargać [perf z-] czyjeś dobre imię