Переводы „επικρίσεων“ в словаре греко » немецкий

επίκρισ|η <-εις> [ɛˈpikrisi] SUBST ж.

1. επίκριση (κριτική):

επίκριση

Kritik ж.

2. επίκριση (ψόγος, μομφή):

επίκριση

Tadel м.

όλο επικρίσεις είναι μαζί της

er hat an ihr ständig etwas auszusetzen/zu bemängeln

επ|ικρίνω <-έκρινα, -ικρήθηκα, -ικριμένος> [ɛpiˈkrinɔ] VERB перех.

επικρίνω

kritisieren

επικρίνει τα πάντα

er hat an allem etwas auszusetzen

επικριτής (επικρίτρια) [ɛpikriˈtis, ɛpiˈkritria] SUBST м./ж. (ж.)

1. επικριτής (αυτός που κάνει κριτική):

επικριτής (επικρίτρια)

Kritiker(in) м. (ж.)

2. επικριτής (αυτός που κατηγορεί, που μέμφεται):

επικριτής (επικρίτρια)

Bemängeler(in) м. (ж.)

επ|ικρούω <-έκρουσα> [ɛpiˈkruɔ] VERB перех. МЕД.

επικρούω

abklopfen, perkutieren

επικρατ|ών <-ούσα, -ούν> [ɛpikraˈtɔn] ПРИЛ.

επικρατών

vorherrschend

επικράτεια [ɛpiˈkratia] SUBST ж.

1. επικράτεια (κράτος):

επικράτεια

Staat м.

2. επικράτεια (έδαφος):

επικράτεια

Hoheitsgebiet ср.