Переводы „οργανώτρια“ в словаре греко » немецкий

(Перейти к немецко » греческий)

οργανωτής (οργανώτρια) [ɔrɣanɔˈtis, ɔrɣaˈnɔtria] SUBST м./ж. (ж.)

οργανωτής (οργανώτρια)

Organisator(in) м. (ж.)

οργανωτικ|ός <-ή, -ό> [ɔrɣanɔtiˈkɔs] ПРИЛ.

οργανωτικός

Organisations-

διοργανωτής (διοργανώτρια) [ðiɔrɣanɔˈtis, ðiɔrɣaˈnɔtria] SUBST м./ж. (ж.)

διοργανωτής (διοργανώτρια)

Organisator(in) м. (ж.)

οι διοργανωτές м. мн. της διαδήλωσης

die Organisatoren м. мн. der Demonstration

διοργανωτικ|ός <-ή, -ό> [ðiɔrɣanɔtiˈkɔs] ПРИЛ.

διοργανωτικός

Organisations-, organisatorisch

διοργανωτική επιτροπή

Organisationskomitee ср.

διοργανωτική ευθύνη

Organisationsverantwortung ж.

διοργανωτική συνεργασία

organisatorische Zusammenarbeit ж.

I . οργανώ|νω <-σα, -θηκα, -μένος> [ɔrɣaˈnɔnɔ] VERB перех.

οργανώνω

organisieren

II . οργανώνομαι VERB возвр. гл.

1. οργανώνομαι (με συνεταίρους):

οργανώνομαι

sich zusammenschließen

2. οργανώνομαι (εντάσσομαι):

οργανώνομαι σε ένα κόμμα

einer Partei beitreten

οργάνωσ|η <-εις> [ɔrˈɣanɔsi] SUBST ж.

οργάνωση

Organisation ж.

διεθνής οργάνωση

internationale Organisation ж.

επαγγελματική οργάνωση

Berufsorganisation ж.

οικονομική οργάνωση

Wirtschaftsorganisation ж.

οργάνωση για την προστασία περιβάλλοντος

Umweltschutzorganisation ж.

Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου

Welthandelsorganisation ж.

Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας

Weltgesundheitsorganisation ж.

οργάνωση προστασίας περιβάλλοντος

Umweltorganisation ж.

οργανικ|ός <-ή, -ό> [ɔrɣaniˈkɔs] ПРИЛ.

1. οργανικός ХИМ.:

οργανικός

organisch

οργανικά συστατικά

organische Bestandteile м. мн.

2. οργανικός МУЗ.:

οργανικός

instrumental, Instrumental-

οργανική μουσική

Instrumentalmusik ж.

οργανισμός [ɔrɣanizˈmɔs] SUBST м.

1. οργανισμός БИОЛ.:

οργανισμός

Organismus м.

2. οργανισμός (οργάνωση, ίδρυμα):

οργανισμός

Organisation ж.

μη κυβερνητικός οργανισμός

Nichtregierungsorganisation ж.

Διεθνής Οργανισμός м. Εργασίας

Internationale Arbeitsorganisation ж.

Παγκόσμιος Οργανισμός м. Εμπορίου

Welthandelsorganisation (WTO) ж.

οργανοφωσφορικ|ός <-ή, -ό> [ɔrɣanɔfɔsfɔriˈkɔs] ПРИЛ. ХИМ.

οργανοφωσφορικός

phosphororganisch

οργανοφοσφορική ένωση

phosphororganische Verbindung ж.