Переводы „παραβάτισσα“ в словаре греко » немецкий

(Перейти к немецко » греческий)

αναβάτης [anaˈvatis] SUBST м., αναβάτρια [anaˈvatria], αναβάτισσα [anaˈvatisa] SUBST ж.

αναβάτης

Reiter(in) м. (ж.)

αναβάτης

Jockey м.

παραλ|ής <-ήδες> [paraˈlis] SUBST м., παραλίδισσα [paraˈliðisa], παραλ|ού [paraˈlu] <-ούδες> SUBST ж. разг.

είναι παραλής

er ist gut betucht

προδότης [prɔˈðɔtis] SUBST м., προδότρια [prɔˈðɔtria], προδότισσα [prɔˈðɔtisa] SUBST ж.

προδότης

Verräter(in) м. (ж.)

προδότης της χώρας

Landesverräter(in) м. (ж.)

επαναστάτης [ɛpanaˈstatis] SUBST м., επαναστάτισσα [ɛpanaˈstatisa], επαναστάτρια [ɛpanaˈstatria] SUBST ж.

επαναστάτης

Revolutionär(in) м. (ж.)

επαναστάτης

Aufständische(r) mf

καραβοκύρ|ης <-ηδες> [karavɔˈciris] SUBST м., καραβοκύρισσα [karavɔˈcirisa] SUBST ж.

1. καραβοκύρης (πλοιοκτήτης):

καραβοκύρης

Schiffseigentümer(in) м. (ж.)

2. καραβοκύρης (πλοίαρχος):

καραβοκύρης

Kapitän м.

παραβάτης (παραβάτισσα) [paraˈvatis, paraˈvatisa] SUBST м./ж. (ж.)

1. παραβάτης (νόμου):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Übertreter(in) м. (ж.)

παραβάτης (παραβάτισσα)

(des Gesetzes)

2. παραβάτης (στη γλώσσα της γραφειοκρατίας):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Zuwiderhandelnde(r) mf

3. παραβάτης (υπόσχεσης):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Wortbrüchige(r) mf

παράβασ|η <-εις> [paˈravasi] SUBST ж.

1. παράβαση (λόγου, υπόσχεσης, όρκου, δικαίου):

παράβαση

Bruch м.

παράβαση μιας υπόσχεσης

Bruch м. eines Versprechens

παράβαση του δικαίου

Rechtsbruch м.

παράβαση του δικαίου

Rechtsverletzung ж.

παράβαση καθήκοντος

Pflichtverletzung ж.

2. παράβαση (νόμου):

παράβαση του νόμου

Verstoß м. gegen das Gesetz

παράβαση του νόμου

Gesetzesverletzung ж.

παράβαση του καθήκοντος

Verstoß м. gegen die Pflicht

3. παράβαση (συμφωνίας, κανόνα):

παράβαση

Missachtung ж.

4. παράβαση (παράπτωμα):

παράβαση

Vergehen ср.

τροχαία παράβαση

Verkehrsdelikt ср.

παρ|αβαίνω <-άβηκα [ή -έβην] > [paraˈvɛnɔ] VERB перех.

1. παραβαίνω (λόγο, υπόσχεση, όρκο):

παραβαίνω

brechen

2. παραβαίνω (νόμο):

παραβαίνω το νόμο

gegen das Gesetz verstoßen, das Gesetz verletzen/übertreten

3. παραβαίνω (συμφωνία, κανόνα):

παραβαίνω

missachten

I . παραβαρ|αίνω [paravaˈrɛnɔ], παραβαρ|ύνω [paravaˈrinɔ] <-υνα, -εμένος> VERB перех.

παραβαραίνω

überlasten

II . παραβαρ|αίνω [paravaˈrɛnɔ], παραβαρ|ύνω [paravaˈrinɔ] <-υνα, -εμένος> VERB неперех. (γίνομαι δυσκίνητος)

παραβαραίνω

schwerfällig werden

προστάτρια [prɔsˈtatria], προστάτισσα [prɔsˈtatisa] SUBST ж.

προστάτρια

Beschützerin ж.

αφέντης [aˈfɛndis] SUBST м., αφέντισσα, αφέντρα [aˈfɛndisa [ή aˈfɛndra] ] SUBST ж.

1. αφέντης (άρχοντας, εξουσιαστής):

αφέντης

Herr(in) м. (ж.)

2. αφέντης (αφεντικό):

αφέντης

Chef(in) м. (ж.)

φαφούτ|ης <-ηδες> [faˈfutis] SUBST м., φαφούτα [faˈfuta], φαφούτισσα [faˈfutisa] SUBST ж.

είναι φαφούτης

er/sie ist zahnlos

παραβιά|ζω <-σα, -στηκα, -σμένος> [paraviˈazɔ] VERB перех.

1. παραβιάζω (πόρτα, παράθυρο):

παραβιάζω

aufbrechen

2. παραβιάζω (όρκο):

παραβιάζω

brechen

3. παραβιάζω (νόμο):

παραβιάζω

verletzen, übertreten

4. παραβιάζω (κανόνα):

παραβιάζω

missachten

παραβίασ|η <-εις> [paraˈviasi] SUBST ж.

1. παραβίαση (πόρτας, παραθύρου):

παραβίαση

Aufbrechen ср.

2. παραβίαση (όρκου, υπόσχεσης):

παραβίαση

Bruch м.

παραβίαση εμπιστοσύνης

Vertrauensbruch м.

παραβίαση της ειρήνης

Friedensbruch м.

3. παραβίαση (νόμου):

παραβίαση

Übertretung ж.

4. παραβίαση (κανόνα):

παραβίαση

Missachtung ж.

παραβίωσ|η <-εις> [paraˈviɔsi] SUBST ж. БИОЛ.

παραβίωση

Parabiose ж.