I. be·ängs·ti·gend ПРИЛ.
II. be·ängs·ti·gend НАРЕЧ.
- beängstigend
-
- beängstigend
-
be·ängs·ti·gen* ГЛ. перех. высок.
- jdn beängstigen
-
-
- beängstigend
-
- beängstigend
-
- beängstigend
-
- beängstigend[erweise]
-
- beängstigend
-
- beängstigend
-
- beängstigend
-
- beängstigend
| ich | beängstige |
|---|---|
| du | beängstigst |
| er/sie/es | beängstigt |
| wir | beängstigen |
| ihr | beängstigt |
| sie | beängstigen |
| ich | beängstigte |
|---|---|
| du | beängstigtest |
| er/sie/es | beängstigte |
| wir | beängstigten |
| ihr | beängstigtet |
| sie | beängstigten |
| ich | habe | beängstigt |
|---|---|---|
| du | hast | beängstigt |
| er/sie/es | hat | beängstigt |
| wir | haben | beängstigt |
| ihr | habt | beängstigt |
| sie | haben | beängstigt |
| ich | hatte | beängstigt |
|---|---|---|
| du | hattest | beängstigt |
| er/sie/es | hatte | beängstigt |
| wir | hatten | beängstigt |
| ihr | hattet | beängstigt |
| sie | hatten | beängstigt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.