be·tre·ten*1 ГЛ. перех. неправ.
1. betreten:
2. betreten (das Begehen):
I. be·tre·ten*2 ПРИЛ.
-  betreten
 -  
 
II. be·tre·ten*2 НАРЕЧ.
-  betreten
 -  
 
| ich | betrete | 
|---|---|
| du | betrittst | 
| er/sie/es | betritt | 
| wir | betreten | 
| ihr | betretet | 
| sie | betreten | 
| ich | betrat | 
|---|---|
| du | betratst / betratest | 
| er/sie/es | betrat | 
| wir | betraten | 
| ihr | betratet | 
| sie | betraten | 
| ich | habe | betreten | 
|---|---|---|
| du | hast | betreten | 
| er/sie/es | hat | betreten | 
| wir | haben | betreten | 
| ihr | habt | betreten | 
| sie | haben | betreten | 
| ich | hatte | betreten | 
|---|---|---|
| du | hattest | betreten | 
| er/sie/es | hatte | betreten | 
| wir | hatten | betreten | 
| ihr | hattet | betreten | 
| sie | hatten | betreten | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.