hol·pern [ˈhɔlpɐn] ГЛ. неперех.
1. holpern +haben (holperig sein):
| ich | holpere | 
|---|---|
| du | holperst | 
| er/sie/es | holpert | 
| wir | holpern | 
| ihr | holpert | 
| sie | holpern | 
| ich | holperte | 
|---|---|
| du | holpertest | 
| er/sie/es | holperte | 
| wir | holperten | 
| ihr | holpertet | 
| sie | holperten | 
| ich | habe | geholpert | 
|---|---|---|
| du | hast | geholpert | 
| er/sie/es | hat | geholpert | 
| wir | haben | geholpert | 
| ihr | habt | geholpert | 
| sie | haben | geholpert | 
| ich | hatte | geholpert | 
|---|---|---|
| du | hattest | geholpert | 
| er/sie/es | hatte | geholpert | 
| wir | hatten | geholpert | 
| ihr | hattet | geholpert | 
| sie | hatten | geholpert | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.