Переводы „önreflexió“ в словаре немецко » польский

I . reflexi̱v [reflɛ​ˈksiːf] ПРИЛ. ЛИНГВ.

reflexiv Verb, Pronomen

zwrotny

II . reflexi̱v [reflɛ​ˈksiːf] НАРЕЧ. ЛИНГВ.

dieses Verb wird reflexiv gebraucht

ten czasownik м. jest używany w stronie zwrotnej

Reflexio̱n <‑, ‑en> [reflɛksi̯oːn] СУЩ. ж.

1. Reflexion PHYS:

Reflexion

odbicie ср.

2. Reflexion высок. (das Nachdenken):

Reflexion

refleksja ж.

Reflexion

rozmyślanie ср.

Reflexionen über etw anstellen

snuć refleksje [lub rozmyślać] nad czymś

Reflẹx <‑es, ‑e> [re​ˈflɛks] СУЩ. м.

1. Reflex АНАТ.:

Reflex

odruch м.

angeborener Reflex

odruch м. wrodzony

2. Reflex (Lichtreflex):

Reflex

odblask м.

Reflex

refleks м.

Reflex der Lichter

refleks świetlny