SPITZE - Перевод немецкий на польский

Spịtze <‑, ‑n> [ˈʃpɪtsəs] СУЩ. ж.

1. Spitze:

Spitze (spitzes Ende): ostry [lub spiczasty] koniec м.

Spitze (eines Messers): szpic м.

Spitze (eines Bleistifts): koniuszek м.

Spitze (eines Pfeils): grot м.

einem Vorwurf die Spitze nehmen, [jmdm/etw] die Spitze bieten alt: stawiać [komuś/czemuś] czoło

2. Spitze:

Spitze (Schuhspitze): czubek м.

Spitze (Fingerspitze): koniuszek м.

3. Spitze:

Spitze (Bergspitze): szczyt м.

Spitze (Bergspitze): wierzchołek м.

Spitze (Baumspitze): wierzchołek м.

und das ist erst die Spitze des Eisbergs!: a to dopiero wierzchołek góry lodowej! fig

4. Spitze (vorderster Teil: eines Zugs, einer Kolonne):

Spitze: czoło ср.

Spitze: przód м.

5. Spitze (erster Platz):

Spitze: czołówka ж.

6. Spitze (Höchstwert):

Spitze: szczyt м.

der Wagen fährt 200 Spitze разг.: samochód może maksymalnie wyciągnąć 200 разг.

etw auf die Spitze treiben: doprowadzać [св. doprowadzić] coś do ostateczności

7. Spitze разг. (die beste Qualität):

Spitze: najlepsza jakość ж.

Spitze! разг.: super! разг.

[einsame] Spitze sein разг. (Person, Film): być rewelacyjnym

8. Spitze (in der Textilindustrie):

Spitze: koronka ж.

9. Spitze (Anspielung, boshafte Bemerkung):

Spitze: przytyk м.

Spitze: docinek м.

das ist eine Spitze gegen sie: to jest przytyk w jej kierunku

10. Spitze (führende, tonangebende Leute):

Spitze: elita ж.

die Spitze der Gesellschaft: śmietanka ж. towarzyska

11. Spitze (Führung: von Unternehmen):

Spitze: na czele

an der Spitze liegen: znajdować się na czele

sich an die Spitze setzen, die Spitze übernehmen: obejmować [св. objąć] kierownictwo

an der Spitze stehen: stać na czele

12. Spitze (Zigarettenspitze):

Spitze: cygarniczka ж.

Запись в OpenDict

Spitze СУЩ.

auf Spitz und Knopf stehen фразеол.: stać na ostrzu noża

I. spịtz [ʃpɪts] ПРИЛ.

1. spitz a. MATH (scharf):

spitz Nadel, Bleistift, Winkel: ostry

2. spitz (heftig und hoch):

spitz Schrei: przenikliwy

spitz Schrei: ostry

3. spitz (mager, schmal):

spitz Kinn, Nase: spiczasty

spitz Gesicht: wychudły

4. spitz (bissig, stichelnd):

spitz Person: uszczypliwy

spitze Bemerkungen machen: puszczać [lub rzucać] [lub pozwalać sobie na] uszczypliwe uwagi

eine spitze Zunge haben: mieć cięty język

Выражения:

auf jdn/etw spitz sein разг.: być ciętym na kogoś/coś разг.

II. spịtz [ʃpɪts] НАРЕЧ.

1. spitz (scharf):

spitz zuhauen, feilen: ostro

2. spitz (spitzzüngig):

spitz bemerken, kontern, antworten: uszczypliwie

3. spitz (schmal, abgezehrt):

spitz aussehen: mizernie

Spịtz <‑es, ‑e> [ʃpɪts] СУЩ. м. ЗООЛ.

Spitz: szpic м.

PONS OpenDict

Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?

Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.

Добавить статью