I. ze̱u̱gen [ˈtsɔɪgən] ГЛ. перех. высок.
II. ze̱u̱gen [ˈtsɔɪgən] ГЛ. неперех.
1. zeugen (erkennen lassen):
Ze̱u̱gin <‑, ‑nen> [ˈtsɔɪgɪn] СУЩ. ж.
Zeugin → Zeuge
| ich | zeuge | 
|---|---|
| du | zeugst | 
| er/sie/es | zeugt | 
| wir | zeugen | 
| ihr | zeugt | 
| sie | zeugen | 
| ich | zeugte | 
|---|---|
| du | zeugtest | 
| er/sie/es | zeugte | 
| wir | zeugten | 
| ihr | zeugtet | 
| sie | zeugten | 
| ich | habe | gezeugt | 
|---|---|---|
| du | hast | gezeugt | 
| er/sie/es | hat | gezeugt | 
| wir | haben | gezeugt | 
| ihr | habt | gezeugt | 
| sie | haben | gezeugt | 
| ich | hatte | gezeugt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gezeugt | 
| er/sie/es | hatte | gezeugt | 
| wir | hatten | gezeugt | 
| ihr | hattet | gezeugt | 
| sie | hatten | gezeugt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.