Переводы „einzellfall“ в словаре немецко » польский

E̱i̱nzelfall <‑[e]s, ‑fälle> СУЩ. м.

1. Einzelfall (konkreter Fall):

Einzelfall

poszczególny [lub pojedynczy] przypadek м.

2. Einzelfall (Ausnahme):

Einzelfall

przypadek м. odosobniony

e̱i̱nzellig [ˈaɪntsɛlɪç] ПРИЛ. БИОЛ.

einzellig

jednokomórkowy

E̱i̱nzeller <‑s, ‑> [ˈaɪntsɛlɐ] СУЩ. м. БИОЛ.

Einzeller

jednokomórkowiec м.

E̱i̱nzelzelle <‑, ‑n> СУЩ. ж. (im Gefängnis)

Einzelzelle

cela ж. jednoosobowa

E̱i̱nzelhaft <‑, мн. отсут. > СУЩ. ж. ЮРИД.

Einzelhaft

areszt м. w odosobnieniu

E̱i̱nzelteil <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср.

Einzelteil

część ж. składowa

etw in Einzelteile zerlegen

rozkładać [св. rozłożyć] coś na części

E̱i̱nzelblatt <‑[e]s, ‑blätter> СУЩ. ср.

Einzelblatt

kartka ж.

Einzelblatt

arkusz м. papieru

E̱i̱nzelfallgesetz <‑[e]s, ‑e> СУЩ. ср. ЮРИД.

Einzelfallgesetz

ustawa ж. regulująca pojedynczy przypadek

E̱i̱nzelhandel <‑s, мн. отсут. > СУЩ. м. WIRTSCH

Einzelhandel

handel м. detaliczny

E̱i̱nzelstrafe <‑, ‑n> СУЩ. ж. ЮРИД.

Einzelstrafe

kara ж. pojedyncza

E̱i̱nzelstatut <‑[e]s, ‑en> СУЩ. ср. ЮРИД.

Einzelstatut

statut м. pojedynczy

Einzelfahrt СУЩ.

Статья, составленная пользователем

Einzelfahrt ж. TRANSP

bilet w jedną stronę м.