Переводы „feinmachen“ в словаре немецко » польский

fe̱i̱n|machenСТАР ГЛ. возвр. гл.

feinmachen → fein

Смотри также fein

I . fe̱i̱n [faɪn] ПРИЛ.

1. fein:

fein (nicht grob) Staub

drobny

fein (sehr dünn) Linie

cienki

fein (empfindlich) Gewebe, Sand

delikatny

fein (feinsinnig) Humor, Witz

subtelny

feiner Nebel

delikatna mgła ж.

plötzlich fiel ein feiner Regen

nagle spadł drobny deszcz м.

2. fein (scharf, genau):

eine feine Nase haben

mieć dobry węch

ein feines Gehör haben

mieć dobry [lub wyczulony] słuch

feine Unterschiede

subtelne różnice ж. мн.

feine Unterschiede

niuanse м. мн.

3. fein (erlesen):

fein Geruch

subtelny

fein Geschmack

wykwintny

fein Gericht

wyśmienity

das ist etw Feines

to naprawdę coś

dieser Wein ist vom Feinsten

to wino ср. jest najwyższej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepszej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepsze z najlepszych

4. fein разг. (anständig, nett):

fein Charakter

porządny

fein Charakter

miły

5. fein (vornehm):

fein Herr, Manieren

wytworny

du bist dir wohl zu fein dafür

jesteś pewnie na to zbyt dobry ирон.

du bist dir wohl zu fein dafür

nie chcesz pewnie narazić na szwank swojej reputacji ирон.

6. fein разг. (erfreulich):

fein! (sehr gut)

doskonały!

fein! (in Ordnung)

w porządku

fein, dass du wieder da bist

cieszę się, że znowu jesteś

jd ist fein heraus разг.

komuś się udało

II . fe̱i̱n [faɪn] НАРЕЧ.

1. fein (nicht grob):

fein gemahlen

drobnomielony

2. fein разг. (nett):

sei fein artig!

dobrze się sprawuj!

sei fein artig!

tylko bądź grzeczny!

3. fein (genau):

fein säuberlich

czyściutki разг.

hier lässt sich die Temperatur ganz fein einstellen

tutaj można bardzo dokładnie nastawić temperaturę

4. fein (vornehm):

er hat sich fein gemacht

wystroił się