fọrt|müssen ГЛ. неперех. irr разг.
1. fortmüssen (weggehen müssen):
2. fortmüssen (weggebracht werden müssen):
| ich | muss | fort |
|---|---|---|
| du | musst | fort |
| er/sie/es | muss | fort |
| wir | müssen | fort |
| ihr | müsst | fort |
| sie | müssen | fort |
| ich | musste | fort |
|---|---|---|
| du | musstest | fort |
| er/sie/es | musste | fort |
| wir | mussten | fort |
| ihr | musstet | fort |
| sie | mussten | fort |
| ich | habe | fortgemusst |
|---|---|---|
| du | hast | fortgemusst |
| er/sie/es | hat | fortgemusst |
| wir | haben | fortgemusst |
| ihr | habt | fortgemusst |
| sie | haben | fortgemusst |
| ich | hatte | fortgemusst |
|---|---|---|
| du | hattest | fortgemusst |
| er/sie/es | hatte | fortgemusst |
| wir | hatten | fortgemusst |
| ihr | hattet | fortgemusst |
| sie | hatten | fortgemusst |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.