Переводы „impedivit“ в словаре немецко » польский

I . implizit [ɪmpli​ˈtsiːt] ПРИЛ. высок.

1. implizit (mit einbezogen, mit gemeint):

implizit

ukryty

implizit

zawarty

implizit

domniemany

2. implizit (nicht aus sich selbst zu verstehen):

implizit

implicytny

implizit

domyślny

II . implizit [ɪmpli​ˈtsiːt] НАРЕЧ. высок.

etw implizit ausdrücken

przedstawiać [св. przedstawić] coś w sposób zawoalowany

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] ПРИЛ. высок.

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat ПОЛИТ.

mandat м. poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] НАРЕЧ. высок.

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [св. za‑] czegoś

impertinent [ɪmpɛrti​ˈnɛnt] ПРИЛ. высок.

impertinent

impertynencki высок.

impertinente Forderung

impertynenckie żądanie ср. высок.

Imperialist(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> СУЩ. м.(ж.)

Imperialist(in)

imperialista м.