Переводы „wykroczenie“ в словаре польско » немецкий

wykroczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [vɨkrotʃeɲe] СУЩ. ср. высок.

wykroczenie

Ordnungswidrigkeit ж.

wykroczenie

Vergehen ср.

wykroczenie drogowe

Verkehrsvergehen ср.

wykroczenie przeciw prawu

Rechtsverletzung ж.

Примеры со словом wykroczenie

wykroczenie drogowe

Verkehrsvergehen ср.

wykroczenie przeciw prawu

Rechtsverletzung ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Tego typu przestępstwo w kościelnym prawodawstwie zaliczanie jest do tzw. delicta gravia (ciężkie wykroczenia), za które papież może nałożyć najsurowsze kary włącznie z ekskomuniką.

pl.wikipedia.org

Ponadto pouczyli ok. 10 tys. osób, którzy dopuścili się wykroczeń lub złamali ustawę o ochronie przyrody.

pl.wikipedia.org

Instytucja kary łącznej nie występuje w prawie wykroczeń.

pl.wikipedia.org

Różne sposoby nabycia własności są nie tylko określone w prawie cywilnym, ale także konstytucyjnym, administracyjnym, karnym i wykroczeń.

pl.wikipedia.org

Za drobne wykroczenie zostają surowo osądzeni i zniewoleni, zgodnie z miejscowym prawem.

pl.wikipedia.org

Wykroczenia przeciw równouprawnieniu są określane jako dyskryminacja i uprzywilejowanie.

pl.wikipedia.org

W prawie wykroczeń molestowanie seksualne nie jest zdefiniowane.

pl.wikipedia.org

Wzorowanie się na osiągnięciach poprzednich epok powodowało, że nie czyniono wysiłków wykroczenia poza to co już istniało.

pl.wikipedia.org

Korzystanie z usługi biletowanej bez nabycia biletu może rodzić odpowiedzialność za wykroczenie szalbierstwa.

pl.wikipedia.org

Istnieją także sądy specjalne, zajmujące się specjalnymi sprawami takimi, jak wykroczenia drogowe, kwestie prawa pracy, przestępstwa nieletnich i inne.

pl.wikipedia.org