Переводы „Diligentia“ в словаре польско » немецкий

inteligentnie [inteligentɲe] НАРЕЧ.

inteligentnie

intelligent

inteligentny [inteligentnɨ] ПРИЛ.

inteligentny rozmówca, budynek:

inteligentny

intelligent

nieinteligentnie [ɲeinteligentɲe] НАРЕЧ.

nieinteligentnie

dumm

nieinteligentnie

dümmlich

na maturze odpowiadał nieinteligentnie

bei der Abiturprüfung gab er dumme Antworten

inteligencik <род. ‑a, мн. ‑i> [inteligeɲtɕik] СУЩ. м. разг. (inteligent)

inteligencik

Intelligenzler(in) м. (ж.) t. уничиж.

inteligencik

Intelligenzbestie ж. разг.

przebiegły inteligencik

schlauer Intelligenzler

inteligencja <род. ‑ji, мн. отсут. > [inteligentsja] СУЩ. ж.

1. inteligencja (intelekt):

inteligencja

Intelligenz ж.

iloraz inteligencji

Intelligenzquotient м.

iloraz inteligencji

IQ м.

sztuczna inteligencja ИНФОРМ.

künstliche Intelligenz ж.

test na inteligencję ПСИХОЛ.

Intelligenztest м.

błysnąć inteligencją разг.

durch Intelligenz glänzen

2. inteligencja (warstwa społeczna):

inteligencja

intellektuelle Elite ж.

inteligencja

Intelligenzija ж.

gestia <род. ‑ii, мн. отсут. > [gestja] СУЩ. ж.

leżeć w czyjejś gestii

in jds Kompetenz [o. Geschäftsbereich] fallen