польско » немецкий

kolaborant(ka) <род. ‑a, мн. ‑nci> [kolaborant] СУЩ. м.(ж.) уничиж.

kolaborant → kolaboracjonista(-tka)

kolaudant <род. ‑a, мн. ‑nci> [kolawdant] СУЩ. м.

1. kolaudant (kontroler robót budowlanych):

Prüfer(in) м. (ж.)

2. kolaudant (członek komisji filmowej):

Jurymitglied ср.

kolaboracja <род. ‑ji, мн. отсут. > [kolaboratsja] СУЩ. ж. уничиж. высок.

kolaboracyjny [kolaboratsɨjnɨ], kolaborancki [kolaborantski] ПРИЛ.

kolamina <род. ‑ny, мн. отсут. > [kolamina] СУЩ. ж. ХИМ.

kolanowo [kolanovo] НАРЕЧ.

kolarski [kolarski] ПРИЛ.

kolanowy [kolanovɨ] ПРИЛ.

Knie-
staw kolanowy АНАТ.
Kniegelenk ср.

kolargol <род. ‑u, мн. отсут. > [kolargol] СУЩ. м. ХИМ.

kolażowy [kolaʒovɨ] ПРИЛ.

1. kolażowy ИСК.:

Collage-

kolaudacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [kolawdatsja] СУЩ. ж.

kolaudacja АРХИТ., t. КИНО.

Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski