Переводы „kluczyk“ в словаре польско » немецкий

kluczyk <род. ‑a, мн. ‑i> [klutʃɨk] СУЩ. м.

1. kluczyk уменьш. od klucz

kluczyk

kleiner Schlüssel

2. kluczyk БОТАН.:

kluczyk

Schlüsselblume ж.

Смотри также klucz

klucz <род. ‑a, мн. ‑e> [klutʃ] СУЩ. м.

1. klucz t. ТЕХН.:

klucz

Schlüssel м.

klucz do drzwi

Türschlüssel м.

zamknąć coś na klucz

etw abschließen

zamknąć coś na klucz

etw verschließen

klucz wiertniczy

Bohrschlüssel м.

klucz francuski

Universalschlüssel м.

klucz francuski

Engländer м.

trzymać kogoś/coś pod kluczem

jdn/etw unter Verschluss halten

2. klucz (system znaków):

klucz

Code м.

klucz

Schlüssel м.

3. klucz:

klucz (rozwiązanie)

Schlüssel м.

klucz (w krzyżówce)

Auflösung ж.

klucz (przy edycji)

Kommentar м.

klucz (przy edycji)

Erläuterung ж.

4. klucz МУЗ.:

klucz

Notenschlüssel м.

5. klucz:

klucz (szyk: samolotów)

Kette ж.

klucz (szyk: samolotów)

Staffel ж.

klucz (ptaków)

Zug м.

6. klucz АРХИТ.:

klucz

Schlussstein м.

klucz

Bogenschluss м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Kiedy kluczyk jest włożony do stacyjki i przekręcony, transponder wysyła kod do komputera sterującego silnikiem.

pl.wikipedia.org

Gdy sygnały są identyczne (w transponderze i urządzeniu sterującym immobilizera) kluczyk zostaje uznany za właściwy.

pl.wikipedia.org

Ten model nie posiada anteny, tylko breloczek-kluczyk.

pl.wikipedia.org