польско » немецкий

korespondować <‑duje> [korespondovatɕ] ГЛ. неперех.

korespondencyjnie [korespondentsɨjɲe] НАРЕЧ.

korespondent(ka) <род. ‑a, мн. ‑nci> [korespondent] СУЩ. м.(ж.)

1. korespondent (autor listów):

Briefschreiber(in) м. (ж.)

2. korespondent (dziennikarz):

Korrespondent(in) м. (ж.)

korespondencja <род. ‑ji, мн. ‑je> [korespondentsja] СУЩ. ж.

1. korespondencja мн. отсут. (pisanie listów, listy):

Korrespondenz ж. высок.

2. korespondencja (reportaż):

korespondencki [korespondentski] ПРИЛ.

korespondencyjny [korespondentsɨjnɨ] ПРИЛ.

korespondencyjny kurs:

Fern-

Хотели бы вы добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski