Переводы „ukoronowanie“ в словаре польско » немецкий

ukoronowanie <род. ‑ia, мн. отсут. > [ukoronovaɲe] СУЩ. ср.

1. ukoronowanie (koronacja):

ukoronowanie

Krönung ж.

2. ukoronowanie высок. (szczytowe osiągnięcie: twórczości):

ukoronowanie

Vollendung ж.

ukoronowanie

Höhepunkt м.

być ukoronowaniem czegoś

die Krönung [o. der Höhepunkt] einer Sache род. sein

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Uroczystość była również ukoronowaniem dotychczasowych starań o zwrot i uratowanie synagogi.

pl.wikipedia.org

Utwór stał się ukoronowaniem serii i jednocześnie najbardziej rozpoznawalnym dziełem grupy.

pl.wikipedia.org

Na tę okoliczność została wydana monografia Żegociną dawna i współczesna, książka, będąca ukoronowaniem jego pracy.

pl.wikipedia.org

Było to ukoronowanie jego własnych badań i prac, zbierające i opisujące ich wyniki.

pl.wikipedia.org

Również nieprawdziwe jest twierdzenie, że ukoronowanie orła oznacza niepełną suwerenność.

pl.wikipedia.org