Переводы „wojowniczość“ в словаре польско » немецкий

wojowniczość <род. ‑ści, мн. отсут. > [vojovɲitʃoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.

wojowniczość (narodu, plemienia)

kriegerische Haltung ж.

wojowniczość (narodu, plemienia)

Kampflust ж.

wojowniczość (zachowania)

Streitlust ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Kogut stanowił także symbol wojowniczości.

pl.wikipedia.org

Z tego wynika jego wojowniczość, śmiałość, godność i wierność zasadom.

pl.wikipedia.org

Klingoni charakteryzują się wojowniczością, poczuciem honoru, dumą oraz hołdowaniem tradycji.

pl.wikipedia.org

Polemologia jest specjalnością naukową zajmującą się badaniem wojen, konfliktów zbrojnych i rytmów wojowniczości w ujęciu interdyscyplinarnym.

pl.wikipedia.org

Zazwyczaj oznacza wojowniczość, piękno, odwagę, nieśmiertelność, ale i krwiożerczość, chciwość i gniew.

pl.wikipedia.org

W przeszłości lud ten odznaczał się wojowniczością i czerpał znaczne korzyści z wypraw grabieżczych.

pl.wikipedia.org

Uznano także, iż stanowiący godło heraldyczne niedźwiedź uzbrojony w aż trzy narzędzia walki niepotrzebnie kojarzy się z wojowniczością i agresją.

pl.wikipedia.org

Cechami psychicznymi aryjczyków (zwanych także nordykami) były energiczność, wytrwałość, aktywność, zachowywanie zimnej krwi, wojowniczość, instynkt władania, zdolność logicznego myślenia, inteligencja oraz talent organizatorski.

pl.wikipedia.org