Переводы „wydurniać“ в словаре польско » немецкий

wygarnąć [vɨgarnoɲtɕ] св., wygarniać [vɨgarɲatɕ] <‑ia; прош. вр. ‑aj> ГЛ. перех.

1. wygarnąć (wybierać):

wygarnąć

herausholen

wygarnąć

ausräumen

2. wygarnąć разг. (powiedzieć wprost):

wygarnąć komuś coś

jdm etw rundheraus [o. ins Gesicht] sagen

I . wydzwaniać <‑ia; прош. вр. ‑iaj> [vɨdzvaɲatɕ], wydzwonić св. ГЛ. неперех. (ciągle dzwonić)

wydzwaniać do kogoś

ständig [o. stundenlang] mit jdm telefonieren

co mam mu powiedzieć następnym razem, jak znowu cię nie będzie? on stale tu wydzwania

was soll ich ihm nächstes Mal sagen, wenn du wieder nicht da bist? er ruft stänidg an

II . wydzwaniać <‑ia; прош. вр. ‑iaj> [vɨdzvaɲatɕ], wydzwonić св. ГЛ. перех. обыч. св. разг. (zużyć)

wydzwonić całą kartę telefoniczną

das ganze Guthaben einer Telefonkarte verbrauchen

wydzwonił w tym miesiącu rachunek na 500 złotych

er vertelefonierte in diesem Monat 500 Zloty

I . uwodorniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [uvodorɲatɕ], uwodornić [uvodorɲitɕ] св. ГЛ. перех. ХИМ.

uwodorniać

hydrieren

II . uwodorniać <‑ia; прош. вр. ‑aj> [uvodorɲatɕ], uwodornić [uvodorɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. ХИМ.

uwodorniać

hydriert werden

I . uwydatniać <‑ia> [uvɨdatɲatɕ], uwydatnić [uvɨdatɲitɕ] св. ГЛ. перех. высок.

uwydatniać

hervorheben

uwydatniać

verdeutlichen

II . uwydatniać <‑ia> [uvɨdatɲatɕ], uwydatnić [uvɨdatɲitɕ] св. ГЛ. возвр. гл. высок.

uwydatniać

hervortreten

uwydatniać

zur Geltung kommen

wydusić [vɨduɕitɕ] св., wyduszać [vɨduʃatɕ] <‑sza> ГЛ. перех.

1. wydusić (wyciskać):

wydusić cytrynę

auspressen

wydusić cytrynę

ausdrücken

2. wydusić разг. (wydobyć informację):

wydusić coś z kogoś

etw aus jdm herauspressen

wydusić coś z kogoś

jdn ausquetschen разг.

3. wydusić (powiedzieć):

nie mógł wydusić z siebie ani słowa

er konnte kein Wort herausbringen

zdurniały [zdurɲawɨ] ПРИЛ. разг. (ogłupiały)

zdurniały

vertrottelt разг.

wydębiać <‑ia> [vɨdembjatɕ], wydębić [vɨdembitɕ] ГЛ. перех. св. разг.

wydębiać od kogoś forsę

aus jdm Kohle [o. Knete] herausholen разг.

wydziwiać <‑ia> [vɨdʑivjatɕ] ГЛ. неперех. разг.

wydziwiać na coś

an etw дат. [herum]nörgeln уничиж.