Переводы „dziedziczenie“ в словаре русско » польский

(Перейти к польско » русский)

насле́дование

dziedziczenie

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Generalizacja lub dziedziczenie (ang. generalization lub inheritence) – związek opisujący klasy i podklasy (ogólne klasy i szczegółowe lub inaczej rodziców i dzieci).

pl.wikipedia.org

W 2/3 przypadków jest to sporadyczna mutacja, u pozostałych pacjentów dziedziczenie jest autosomalne dominujące.

pl.wikipedia.org

Wygląda na to, że może się rozpocząć od spontanicznego powstania samoreplikującej się jednostki lub zjawiska dziedziczenia.

pl.wikipedia.org

Zasada dziedziczenia była ściśle przestrzegana i zgodnie z nią sukcesorem mógł zostać wyłącznie siostrzeniec, a nie syn czy córka.

pl.wikipedia.org

Czwarcina – rodzaj ograniczenia praw kobiet w dziedziczeniu dóbr nieruchomych.

pl.wikipedia.org

Ustawa ta przyznawałaby parom jednopłciowym głównie prawo do dziedziczenia i opieki społecznej.

pl.wikipedia.org

Testament miał formę układu z wielmożami frankijskimi, precyzował dokładnie granice podziałów, zasady władzy i podległości, dziedziczenia tronów, azylu itd.

pl.wikipedia.org

Polega ona na dziedziczeniu przez pentaploidalne mieszańce chromosomów w taki sposób, że jeden z gatunków rodzicielskich dostarcza 4 zestawy chromosomów, a drugi jeden zestaw.

pl.wikipedia.org

Dziedziczenie jest niezależne od podziału projektu na moduły, choć oba mechanizmy bardzo często występują razem.

pl.wikipedia.org

Oznaczało całkowite wykluczenie dziedziczenia majątku przez krewnych zmarłego, nawet w przypadku, kiedy byli oni neutralizowanymi obywatelami nowego państwa.

pl.wikipedia.org