Переводы „Kölns“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

kolos <род. ‑a, мн. ‑y> [kolos] СУЩ. м.

1. kolos (posąg):

kolos

Kolossalstatue ж.

kolos

Riesenstandbild ср.

kolos rodyjski

der Koloss м. von Rhodos

2. kolos (olbrzym):

kolos

Koloss м. шутл. разг.

kolos

Riese м.

3. kolos (przedsiębiorstwo):

kolos finansowy

Finanzriese м.

kolos finansowy

Finanzgigant м.

kolnąć <‑nie; прош. вр. ‑nij> [kolnoɲtɕ] ГЛ. перех. св. разг.

1. kolnąć (ukłuć):

kolnąć

[zu]stechen

kolnąć kogoś ostrym narzędziem

jdn mit einem spitzen Gegenstand stechen

2. kolnąć (gwałtownie doznać uczucia):

poczuć kolnięcie nienawiści w sercu

den Haß im Herzen aufflammen spüren

kolano <род. ‑na, мн. ‑na> [kolano] СУЩ. ср.

1. kolano АНАТ.:

kolano

Knie ср.

ona trzyma dziecko na kolanach

sie hat das Kind auf dem Schoß

posadzić kogoś na kolanach

jdm jdn auf den Schoß setzen

po kolana w śniegu/wodzie/błocie

knietief [o. bis zu den Knien] im Schnee/Wasser/Matsch

do kolan (trawa, skarpetki)

kniehoch

do kolan (trawa, skarpetki)

bis an die Knie

on jest łysy jak kolano

er hat eine Vollglatze

paść [przed kimś] na kolana

[vor jdm] auf die Knie fallen [o. sinken]

powalić kogoś na kolana

jdn umwerfen разг.

przełożyć kogoś przez kolano

jdn übers Knie legen разг.

przepraszać kogoś na kolanach

jdn auf den Knien um Verzeihung bitten

robić coś na kolanie

etw nachlässig tun

napisać coś na kolanie

etw hastig hinkritzeln

kolana się pod kimś uginają

jd droht, in die Knie zu gehen [o. zu brechen]

kolana się pod kimś uginają

jdm werden die Knie weich разг.

2. kolano (skręt: rzeki):

kolano

Biegung ж.

kolano

Knie ср.

3. kolano ТЕХН. (przegub):

kolano

Gelenk ср.

kolaps [kolaps] СУЩ. м.

kolaps → kollaps

Смотри также kollaps

kollaps <род. ‑u, мн. ‑y> [kollaps] СУЩ. м. МЕД.

kollaps (zapaść)

Kollaps м.

dostać kollapsu

einen Kollaps bekommen [o. erleiden]

dostać kollapsu

kollabieren

kolasa <род. ‑sy, мн. ‑sy> [kolasa] СУЩ. ж. ИСТ.

kolasa (odkryty pojazd konny)

Kalesche ж.

kolaż <род. ‑u, мн. ‑e> [kolaʃ] СУЩ. м. ИСК.

kolaż

Collage ж.

kolba <род. ‑by, мн. ‑by> [kolba] СУЩ. ж.

kolba БОТАН., ХИМ., ВОЕН., ТЕХН.

Kolben м.

kolec <род. ‑lca, мн. ‑lce> [kolets] СУЩ. м.

1. kolec (wyrostek rośliny, zwierzęcia):

kolec róży

Dorn м.

kolec kaktusa, osy

Stachel м.

nie ma róży bez kolców посл.

keine Rose ж. ohne Dornen посл.

2. kolec (ostry koniec: cyrkla):

kolec

Spitze ж.

3. kolec обыч. мн. (obuwie sportowe):

kolce

Spikes мн.

kolce

Rennschuhe м. мн.

kolej <род. ‑ei, мн. ‑e> [kolej] СУЩ. ж.

1. kolej (środek transportu):

kolej

[Eisen]bahn ж.

kolej linowa

[Draht]seilbahn ж.

kolej podziemna

Untergrundbahn ж.

kolej podziemna

U-Bahn ж.

2. kolej (instytucja):

kolej

Bahn ж.

Polskie Koleje Państwowe

Polnische Staatsbahn ж.

3. kolej (pociąg):

kolej

Zug м.

jeździć koleją

mit der Bahn fahren

4. kolej (kolejność):

kolej

Reihe[nfolge] ж.

teraz moja kolej [lub kolej na mnie]

jetzt bin ich an der Reihe

teraz moja kolej [lub kolej na mnie]

ich bin jetzt dran разг.

po kolei

der Reihe nach

po kolei

nacheinander

z kolei (następnie)

wiederum

z kolei (następnie)

dann

z kolei (z rzędu)

in Folge

drugi z kolei

der zweite in Folge

mieć nie po kolei разг.

nicht ganz bei Verstand sein

mieć nie po kolei разг.

nicht alle Tassen im Schrank haben разг.

5. kolej обыч. мн. (bieg rzeczy):

wszystko szło swoją koleją

alles nahm seinen gewohnten Lauf

zmienne koleje losu

Wechselfälle м. мн. des Lebens

zwykła kolej rzeczy

der normale [o. übliche] Lauf м. der Dinge

koleń <род. ‑enia, мн. ‑enie> [koleɲ] СУЩ. м. ЗООЛ.

koleń

Dornhai м.

koleś <род. ‑esia, мн. ‑esie> [koleɕ] СУЩ. м. разг.

1. koleś (znajomy):

koleś

Kumpel м. разг.

koleś

Kumpan м. разг.

2. koleś (nieznajomy):

koleś

Typ м. разг.

jakiś koleś czeka przed drzwiami

irgendein Typ wartet vor der Tür

słuchaj, koleś!

hör zu, Freundchen ср. !

kolet <род. ‑u [lub ‑a], мн. ‑y> [kolet] СУЩ. м.

kolet (kurtka do jazdy konnej)

Reitweste ж.

kolet ИСТ.

Kollett ср.

kolet ИСТ.

Koller м.

skórzany kolet

Lederweste ж.

kolia <род. ‑ii, мн. ‑ie> [kolja] СУЩ. ж.

kolia

Kollier ср.

kolka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [kolka] СУЩ. ж.

1. kolka МЕД.:

kolka

Kolik ж.

kolka

Krampf м.

kolka nerkowa

Nierenkolik ж.

2. kolka (kłucie w boku):

kolka

Seitenstechen ср.

kolka

Seitenstiche м. мн.

3. kolka ЗООЛ.:

kolka

Stichling м.

4. kolka (cierń):

kolka

Dorn м.

kolka

Stachel м.

kolon² <род. ‑a, мн. ‑i> [kolon] СУЩ. м.

1. kolon (drobny rolnik w Ameryce Łacińskiej):

kolon

Kleinpächter м.

kolon

Campesino м.

2. kolon ИСТ. (chłop uzależniony):

kolon

Kolone м.

kolor <род. ‑u, мн. ‑y> [kolor] СУЩ. м.

1. kolor (barwa, farba):

kolor

Farbe ж.

jaki kolor ma ...?

welche Farbe hat...?

kapelusz koloru brązowego

ein brauner Hut м.

kolor ochronny ВОЕН.

Tarnfarbe ж.

krzykliwe/spokojne kolory

grelle [o. leuchtende] /dezente [o. gedeckte] Farben

coś jest pod kolor czegoś

etw ist passend zur Farbe von etw

coś jest pod kolor czegoś

etw passt farblich zu etw разг.

do wyboru do koloru

alles, was das Herz ср. begehrt

kolor pierwotny [lub główny] [lub podstawowy]

Primärfarbe ж.

kolor pierwotny [lub główny] [lub podstawowy]

Grundfarbe ж.

mówić [o czymś] jak ślepy o kolorach

[von etw] wie der Blinde м. von den Farben reden

malować coś w jaskrawych [lub tęczowych] kolorach

etw in schillernden Farben ausmalen

przedstawiać coś w jasnych kolorach

etw sehr positiv darstellen

przyszłość maluje się w czarnych kolorach

die Zukunft düster sehen [o. schwarz malen]

przyszłość maluje się w czarnych kolorach

schwarz sehen für die Zukunft

zimne/ciepłe kolory

kalte/warme Farben

2. kolor разг. (rumieńce):

stracić kolory

blass werden

nabrać kolorów (Person)

Farbe bekommen

nabrać kolorów (dyskusja)

in Gang kommen

3. kolor мн. (barwna odzież):

kolory należy prać oddzielnie

Buntwäsche ж. muss separat gewaschen werden

4. kolor (barwnik):

kolor

Farbe ж.

nałożyć kolor na ścianę

eine Wand farbig streichen

daj tu trochę koloru!

bring ein bisschen Farbe rein!

5. kolor ИГРА (pik, trefl, karo lub kier):

kolor

Farbe ж.

dołożyć kartę do koloru

eine Karte derselben Farbe dazulegen

kolur <род. ‑u, мн. ‑y> [kolur] СУЩ. м. ASTRON

kolur

Colur м.

kolur

Kolur м.