ruhen|lassen*
ruhenlassen неправ. ГЛ. перех. → ruhen 2.
ruhen [ˈru:ən] ГЛ. неперех.
1. ruhen (ausruhen):
2. ruhen:
3. ruhen:
ruhen [ˈru:ən] ГЛ. неперех.
1. ruhen (ausruhen):
2. ruhen:
3. ruhen:
| ich | lasse | ruhen |
|---|---|---|
| du | lässt | ruhen |
| er/sie/es | lässt | ruhen |
| wir | lassen | ruhen |
| ihr | lasst | ruhen |
| sie | lassen | ruhen |
| ich | ließ | ruhen |
|---|---|---|
| du | ließt / высок. ließest | ruhen |
| er/sie/es | ließ | ruhen |
| wir | ließen | ruhen |
| ihr | ließt | ruhen |
| sie | ließen | ruhen |
| ich | habe | ruhengelassen |
|---|---|---|
| du | hast | ruhengelassen |
| er/sie/es | hat | ruhengelassen |
| wir | haben | ruhengelassen |
| ihr | habt | ruhengelassen |
| sie | haben | ruhengelassen |
| ich | hatte | ruhengelassen |
|---|---|---|
| du | hattest | ruhengelassen |
| er/sie/es | hatte | ruhengelassen |
| wir | hatten | ruhengelassen |
| ihr | hattet | ruhengelassen |
| sie | hatten | ruhengelassen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.