Stopp <-s, -s> [ʃtɔp] СУЩ. м.
I. stop·pen [ˈʃtɔpn̩] ГЛ. перех.
2. stoppen (zum Stillstand bringen):
| ich | stoppe |
|---|---|
| du | stoppst |
| er/sie/es | stoppt |
| wir | stoppen |
| ihr | stoppt |
| sie | stoppen |
| ich | stoppte |
|---|---|
| du | stopptest |
| er/sie/es | stoppte |
| wir | stoppten |
| ihr | stopptet |
| sie | stoppten |
| ich | habe | gestoppt |
|---|---|---|
| du | hast | gestoppt |
| er/sie/es | hat | gestoppt |
| wir | haben | gestoppt |
| ihr | habt | gestoppt |
| sie | haben | gestoppt |
| ich | hatte | gestoppt |
|---|---|---|
| du | hattest | gestoppt |
| er/sie/es | hatte | gestoppt |
| wir | hatten | gestoppt |
| ihr | hattet | gestoppt |
| sie | hatten | gestoppt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.