польско » немецкий

komandor <род. ‑a, мн. ‑orzy> [komandor] СУЩ. м.

1. komandor ВОЕН.:

KptzS м.

2. komandor ИСТ. (zarządca komturii zakonu rycerskiego):

Komtur м.

kompandor <род. ‑a, мн. ‑y> [kompandor] СУЩ. м. ТЕХН.

komandyta <род. ‑ty, мн. ‑ty> [komandɨta] СУЩ. м., komandytarium [komandɨtarjum] СУЩ. ср. <мн. ‑ia, род. мн. ‑iów> неизм. в ед.

komandos <род. ‑a, мн. ‑i> [komandos] СУЩ. м.

komandoria <род. ‑ii, мн. ‑ie> [komandorja] СУЩ. ж.

2. komandoria ИСТ. (dobra zakonu rycerskiego):

Kommende ж.

komandoski [komandoski] ПРИЛ. ВОЕН.

komandorski [komandorski] ПРИЛ. ВОЕН.

komando <род. ‑da, мн. ‑da> [komando] СУЩ. ср.

1. komando ИСТ. (w obozach hitlerowskich):

2. komando (oddział specjalny):

komandytowy [komandɨtovɨ] ПРИЛ. ЮРИД. EKON

komondor <род. ‑a, мн. ‑y> [komondor] СУЩ. м.

komondor ЗООЛ., ТЕХН.

komendantura <род. ‑ry, мн. ‑ry> [komendantura] СУЩ. ж.

2. komendantura (dyrekcja policji, straży):

Polizei-/Feuerwehrdirektion ж.

3. komendantura (biuro komendanta):

Büro ср. der Leitung [o. des Leiters]

Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?

Пришлите нам новую статью.

Интерфейс Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski