Переводы „Seidigkeit“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

idiolekt <род. ‑u, мн. ‑y> [idjolekt] СУЩ. м. ЛИНГВ.

idiolekt

Idiolekt м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Na idiolekt mogą się składać zarówno środki znane biernie, jak i używane aktywnie.

pl.wikipedia.org

Szczególnie znaczenie idiolektowi jako przedmiotowi badań przypisywali młodogramatycy.

pl.wikipedia.org

Język osobniczy odgrywa ważną rolę w dialektologii, która często uznaje idiolekty poszczególnych użytkowników za punkt wyjścia do opisu jakiejś gwary.

pl.wikipedia.org

Idiolekt może być nieświadomy, ale bywa też efektem celowych zabiegów mówiącego, np. w celu zdystansowania się od otoczenia.

pl.wikipedia.org

Idiolekt (gr. ἴδιος idios „własny, swoisty” + λέξις leksis „mowa”), język osobniczy – odmiana mowy właściwa dla danego użytkownika języka w danym okresie jego rozwoju, tzw. „indywidualny dialekt”.

pl.wikipedia.org

Posługuje się stworzonym przez siebie idiolektem.

pl.wikipedia.org

Styl właściwy dla pojedynczej osoby zwany jest idiolektem.

pl.wikipedia.org

Idiolekt definiuje się jako „sposób użycia języka właściwy dla danej osoby”.

pl.wikipedia.org

Stanowi jeden z przejawów wariacji językowej, obok dialektów geograficznych, socjolektów, idiolektów (kodów jednostkowych) itp.

pl.wikipedia.org

Można go określić jako „idiolekt używany w rodzinie”.

pl.wikipedia.org