Переводы „Transportwaggon“ в словаре польско » немецкий

transportacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [traw̃sportatsja] СУЩ. ж. обыч. lp высок.

transportacja

Überführung ж.

transportacja zwłok

Überführung der Leiche

transportować <‑tuje; св. prze‑> [traw̃sportovatɕ] ГЛ. перех.

transportować

transportieren

transportować

befördern

transportować więźniów

Gefangene befördern

przetransportować cenny ładunek

wertvolle Ladung transportieren

transport <род. ‑u, ‑y> [traw̃sport] СУЩ. м.

1. transport мн. отсут. (przewóz):

transport

Transport м.

transport

Beförderung ж.

transport

Verkehr м.

transport publiczny

öffentliche Verkehrsmittel ntpl

transport lotniczy

Luftverkehr м.

środki transportu

Transportmittel ntpl

transport towarów

Güterverkehr м.

transport danych ИНФОРМ.

Datentransport м.

transport danych ИНФОРМ.

Datenverkehr м.

transport hydrauliczny/pneumatyczny ТЕХН.

hydraulischer/pneumatischer Transport

transport wewnętrzny

interner Transport

2. transport (ładunek):

transport

Transport м.

transport owoców z Hiszpanii

Transport von Früchten aus Spanien

transporter <род. ‑a, мн. ‑y> [traw̃sporter] СУЩ. м.

1. transporter ТЕХН.:

transporter

Förderband ср.

transporter

Transportband ср.

2. transporter ВОЕН.:

transporter

Transporter м.

transportowy [traw̃sportovɨ] ПРИЛ. ТЕХН.

transportowy firma, usługi

Transport-

transportowy szlak, węzeł

Verkehrs-

przedsiębiorstwo transportowe

Verkehrsunternehmen ср.

węzeł transportowy

Verkehrsknoten м.

samochód transportowy

Transportauto ср.

samolot transportowy АВИА.

Transportflugzeug ср.

choroba transportowa МЕД.

Reisekrankheit ж.

transportowiec¹ <род. ‑wca, мн. ‑wcy> [traw̃sportovjets] СУЩ. м. разг. (pracownik)

transportowiec

Transportarbeiter(in) м. (ж.)

transponować <‑nuje; св. prze‑> [traw̃sponovatɕ] ГЛ. перех.

1. transponować высок. (przenosić):

transponować coś na coś

etw auf etw вин. transponieren высок.

2. transponować МУЗ.:

transponować

transponieren

transponować dźwięk organów

die Orgelstimme transponieren

transpirować <‑ruje> [traw̃spirovatɕ] ГЛ. неперех. БОТАН.

transpirować (wydzielać wodę) (rośliny)

transpirieren

transpirować (wydzielać wodę) (rośliny)

ausdünsten