Переводы „dokowania“ в словаре польско » немецкий

rokowania [rokovaɲa] СУЩ.

rokowania мн. < род. мн. ‑wań> ПОЛИТ.:

rokowania

Verhandlungen ж. мн.

prowadzić rokowania

Verhandlungen führen

rokowania handlowe

Handelsgespräche ntpl

rokowania dotyczące płac

Lohnrunde ж.

dokonanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [dokonaɲe] СУЩ. ср. (sukces)

dokonanie

Leistung ж.

rokowanie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [rokovaɲe] СУЩ. ср. МЕД.

rokowanie

Prognose ж.

dokonany [dokonanɨ] ПРИЛ.

1. dokonany (urzeczywistniony):

dokonany

vollendet

dokonany

vollbracht

postawić kogoś przed faktem dokonanym

jdn vor eine vollendete Tatsache stellen перенос.

2. dokonany ЛИНГВ.:

dokonany

perfektiv

czasownik dokonany

vollendetes Verb ср.

czasownik dokonany

perfektives Verbum ср.

dokować <‑kuje; прош. вр. ‑kuj> [dokovatɕ] ГЛ. перех.

dokować МОР., ТЕХН. Schiff

[ein]docken

dokazywanie <род. ‑ia, разг. ‑ia> [dokazɨvaɲe] СУЩ. ср. (figlowanie)

dokazywanie

Herumtoberei ж.

mam dość waszego dokazywania

ich habe genug von eurer Herumtoberei

dokonaność <род. ‑ści, мн. отсут. > [dokonanoɕtɕ] СУЩ. ж. ЛИНГВ.

dokonaność

Perfektivität ж.

zablokowanie СУЩ. ср.

1. zablokowanie (czynność):

zablokowanie

Blockieren ср.

zablokowanie

Sperren ср.

2. zablokowanie (awaria: drukarki):

zablokowanie

Stau м.

zablokowanie papieru

Papierstau м.

kompania <род. ‑ii, мн. ‑ie> [kompaɲa] СУЩ. ж.

1. kompania ВОЕН.:

kompania

Kompanie ж.

kompania honorowa

Ehrenkompanie ж.

2. kompania мн. отсут. (grono, towarzystwo):

kompania

Gesellschaft ж.

kompania

Runde ж.

Montania <род. ‑ii, мн. отсут. > [montaɲa] СУЩ. ж.

Montania

Montana м.

dokończenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [dokoj̃tʃeɲe] СУЩ. ср.

dokończenie

Beendigung ж.

dokończenie

Fertigstellung ж.

dokończenie robót remontowych

die Beendigung der Renovierungsarbeiten

jedno z możliwych dokończeń zdania

eine der möglichen Satzendungen

zabudowania [zabudovaɲa] СУЩ.

zabudowania мн. < род. мн. ‑wań>:

zabudowania

Gebäude ntpl

zabudowania gospodarskie

Landwirtschaftsgebäude ntpl

dokomponować [dokomponovatɕ] св., dokomponowywać [dokomponovɨvatɕ] <‑owuje; прош. вр. ‑owuj> ГЛ. перех.

dokomponować

hinzu komponieren

dokomponować kolejną część opery

einen weiteren Teil der Oper [hinzu] komponieren