Переводы „féminisation“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

feminista (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑iści> [femiɲista] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp высок.

feminista (-tka)

Feminist(in) м. (ж.)

wojująca feministka

kämpferische Feministin

feministyczny [femiɲistɨtʃnɨ] ПРИЛ. высок.

feministyczny literatura

feministisch

feministyczny ruch

Frauen-

feministyczny idee, działaczka

Emanzipations-

feministyczny idee, działaczka

Frauenrechts-

feminizacja <род. ‑ji, мн. отсут. > [femiɲizatsja] СУЩ. ж.

1. feminizacja высок.:

feminizacja

Feminisierung ж. высок.

postępująca feminizacja społeczeństwa

fortschreitende Feminisierung der Gesellschaft

2. feminizacja МЕД. (występowanie cech kobiecych u mężczyzn):

feminizacja

Feminisierung ж.

feminizacja

Verweiblichung ж.

administrator(ka) <род. ‑a, мн. ‑orzy> [admiɲistrator] СУЩ. м.(ж.)

1. administrator (zarządca):

administrator(ka)

Verwalter(in) м. (ж.)

administrator domu

Hausverwalter м.

administrator apostolski РЕЛИГ.

Verwalter eines Apostolats

2. administrator ИНФОРМ.:

administrator(ka)

Administrator м.

administrator(ka)

Betreiber м.

administrator bazy danych

Datenbankadministrator м.

administrator hosta

Hostbetreiber м.

administrator sieci [komputerowej]

Netzwerkadministrator м.

feminizm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут. > [femiɲism] СУЩ. м.

1. feminizm высок.:

feminizm

Feminismus м.

2. feminizm МЕД.:

feminizm

Feminismus м.

feminizm

Verweiblichung ж.

I . feminizować <‑zuje; св. s‑> [femiɲizovatɕ] ГЛ. перех. высок.

feminizować

verweiblichen

te dawki hormonów sfeminizowały go

diese Hormongaben ж. мн. haben ihn verweiblicht

II . feminizować <‑zuje; св. s‑> [femiɲizovatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок.

feminizować

feminieren

feminizować

verweiblichen

feminizować

weibliche Züge annehmen

on się po tej kuracji coraz bardziej feminizuje

er feminiert nach dieser Kur immer mehr

kimation <род. ‑u, мн. ‑y> [kimatjon] СУЩ. м. ИСК.

kimation

Zierleiste ж.

kimation

Kyma[tion] ср.

kimation dorycki

dorisches Kymation

minister <род. ‑tra, мн. ‑trowie> [miɲister] СУЩ. м.

minister

Minister(in) м. (ж.)

minister spraw zagranicznych/wewnętrznych

Außen-/Innenminister м.

minister edukacji/finansów/obrony narodowej/sprawiedliwości

Kultus-/Finanz-/Verteidigungs-/Justizminister м.

minister bez teki

ein Minister ohne Geschäftsbereich [o. Portefeuille]

Rada Ministrów

Ministerrat м.

ministrant <род. ‑a, мн. ‑nci> [miɲistrant] СУЩ. м. РЕЛИГ.

ministrant

Ministrant м.

ministrowa <род. ‑wej, мн. ‑we> [miɲistrova] СУЩ. ж. разг. (żona ministra)

ministrowa

Ehefrau ж. des Ministers