Переводы „jednoczenie“ в словаре польско » немецкий

jednocześnie [jednotʃeɕɲe] НАРЕЧ.

1. jednocześnie (w tym samym czasie):

jednocześnie

gleichzeitig

jednocześnie

simultan высок.

2. jednocześnie (w równym stopniu):

jednocześnie

genauso

jednocześnie

gleichermaßen

zjednoczenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zjednotʃeɲe] СУЩ. ср.

1. zjednoczenie (połączenie się: partii, grup):

zjednoczenie

Vereinigung ж.

zjednoczenie Niemiec

deutsche Wiedervereinigung ж. [o. Einheit ж. ]

zjednoczenie Niemiec

Wiedervereinigung ж. Deutschlands

2. zjednoczenie (organizacja):

zjednoczenie

Vereinigung ж.

zjednoczenie

Verein м.

jednoocznie [jednootʃɲe] НАРЕЧ. МЕД.

jednoocznie widzieć

einäugig

jednoocznie widzieć

mit einem Auge

jednoocznie ślepy

einseitig blind [o. sehbehindert]

niejednocześnie [ɲejednotʃeɕɲe] НАРЕЧ. высок.

niejednocześnie

ungleichzeitig

niejednocześnie

versetzt

jednoczesny [jednotʃesnɨ] ПРИЛ.

jednoczesny proces:

jednoczesny

gleichzeitig

jednoczesny

simultan высок.

jednorodnie [jednorodɲe] НАРЕЧ. высок.

jednorodnie

gleichartig

jednorodnie

einheitlich

jednorodnie

homogen высок.