Переводы „zbroję“ в словаре польско » немецкий

zbroja <род. ‑ji, мн. ‑je> [zbroja] СУЩ. ж.

zbroja

Rüstung ж.

zbroja husarska

Husarenrüstung ж.

zbrojnie [zbrojɲe] НАРЕЧ.

zbrojnie

bewaffnet

wyruszyć zbrojnie przeciw Rosji

bewaffnet gegen Russland ziehen

zbrojny [zbrojnɨ] ПРИЛ.

zbrojny

bewaffnet

siły zbrojne

Streitkräfte ж. мн.

atak zbrojny

bewaffneter Angriff м.

interwencja zbrojna ПОЛИТ.

Waffenintervention ж.

zbrojny opór

bewaffneter Widerstand м.

Выражения:

czyn zbrojny

Waffenentscheidung ж.

czyn zbrojny

Kampf м.

I . zbroić¹ <‑oi; прош. вр. ‑rój; св. u‑> [zbroitɕ] ГЛ. перех.

1. zbroić ВОЕН.:

zbroić

bewaffnen

2. zbroić ТЕХН.:

zbroić beton

bewehren

zbroić beton

armieren

3. zbroić (zakładać instalacje):

zbroić АРХИТ., ТЕХН. teren

erschließen

II . zbroić¹ <‑oi; прош. вр. ‑rój; св. u‑> [zbroitɕ] ГЛ. возвр. гл. ВОЕН.

zbroić

aufrüsten

zbroić

sich вин. rüsten

troje [troje] ЧИСЛ.

troje dzieci

drei Kinder ntpl

oboje [oboje] ЧИСЛ.

oboje

beide

oboje rodzice

beide Eltern мн.

oboje drzwi

beide Türen ж. мн.

zbrojenia [zbrojeɲa] СУЩ.

zbrojenia мн. < род. мн. ‑eń>:

zbrojenia ВОЕН., ПОЛИТ.

Aufrüstung ж.

wyścig zbrojeń

Rüstungswettlauf м.

zbrojenie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [zbrojeɲe] СУЩ. ср.

1. zbrojenie мн. отсут. (zaopatrywanie w broń):

zbrojenie

Bewaffnung ж.

2. zbrojenie (umocnienie):

zbrojenie betonu

Bewehrung ж.

zbrojenie betonu

Armierung ж.

3. zbrojenie (zakładanie instalacji):

zbrojenie terenu

Erschließung ж.