oderwać [odervatɕ]
oderwać св. od odrywać
I. odrywać <‑wa; св. oderwać> [odrɨvatɕ] ГЛ. перех.
1. odrywać (szarpać, odłączać):
- odrywać guzik, deskę
- abreißen
2. odrywać (odsuwać):
- odrywać
- absetzen
- odrywać
- wegnehmen
- odrywać szklankę od ust
- das Glas vom Mund absetzen
3. odrywać (odciągać):
- odrywać kogoś od pracy/książki
- jdn von der Arbeit/vom Buch abhalten
Выражения:
- nie odrywać od kogoś oczu
- den Blick von jdm nicht [ab]wenden können
II. odrywać <‑wa; св. oderwać> [odrɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл.
1. odrywać (odpadać):
- odrywać
- sich вин. ablösen
- odrywać
- abgehen
2. odrywać (tracić styczność z czymś):
- samolot odrywa się od ziemi
- das Flugzeug ср. löst sich vom Boden [o. hebt ab]
- oderwać się od rzeczywistości
- den Realitätsbezug [o. den Bezug zur Realiät] verlieren
3. odrywać (robić przerwę w pracy):
- nie mogłem się oderwać od pracy/książki
- ich konnte mich von der Arbeit/dem Buch nicht losreißen перенос.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W drodze do obozu udało mu się oderwać deskę wagonu i wyskoczyć niepostrzeżenie z pociągu.
pl.wikipedia.org Twardość określa siłę jaką należy działać na ziarna ścierne aby oderwać je od ściernicy.
pl.wikipedia.org Nie wolno mu przekraczać ani dotykać linii 7 metrów, jak i oderwać ani przesunąć stopy dopóki jego ręka ma kontakt z piłką.
pl.wikipedia.org Musi on starać się oderwać od kryjącego go obrońcy, stosując nagłe zrywy i zwody.
pl.wikipedia.org Po kiełkowaniu grzędę szuflowano drewnianą łopatą lub grabiami piwowarskimi by oderwać kiełki od ziaren.
pl.wikipedia.org