skończyć [skoj̃tʃɨtɕ]
skończyć св. od kończyć
I. kończyć <‑czy; прош. вр. kończ> [koj̃tʃɨtɕ] ГЛ. перех.
1. kończyć < св. s‑> <[lub za‑]> (zakończyć czynność, spożywanie):
- kończyć pracę, rozmowę
-
- skończyć kawę
-
- skończyć trzydziestkę разг.
-
- począwszy od..., a skończywszy na...
-
2. kończyć < св. u‑> (przechodzić pewien etap edukacji):
II. kończyć <‑czy; прош. вр. kończ св. s‑> [koj̃tʃɨtɕ] ГЛ. неперех.
1. kończyć разг. (kłaść kres):
III. kończyć <‑czy; прош. вр. kończ св. s‑ [lub za‑]> [koj̃tʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл.
1. kończyć:
3. kończyć (przybrać obrót):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- skończyć AGH
- skończyć podstawówkę
- skończyć studia
- skończyć kawę
- skończyć trzydziestkę разг.
- etw termingerecht beenden