JĘZYCZEK - Перевод польский на немецкий

języczek <род. ‑czka, мн. ‑czki> [jew̃zɨtʃek] СУЩ. м.

1. języczek уменьш. od język

języczek

[kleine] Zunge ж.

pocałunek z języczkiem

Zungenkuss м.

2. języczek АНАТ.:

języczek

[Gaumen]zäpfchen ср.

3. języczek БОТАН.:

języczek

Blatthäutchen ср.

języczek

Ligula ж.

4. języczek ЗООЛ.:

języczek

Saugrüssel м.

5. języczek МУЗ.:

języczek

Zunge ж.

6. języczek ТЕХН.:

języczek

Zunge ж.

języczek

Lasche ж.

być języczkiem u wagi

das Zünglein an der Waage sein

język <род. ‑a, мн. ‑i> [jew̃zɨk] СУЩ. м.

1. język АНАТ.:

język

Zunge ж.

pokazać komuś język

jdm die Zunge herausstrecken

biegać z wywieszonym językiem

sich дат. die Zunge aus dem Halse rennen разг.

bodaj ci język usechł!

dass dir die Zunge verdorre!

brać kogoś na języki

über jdn tratschen [o. lästern]

być na językach

in aller Leute Munde sein

być na językach

Gesprächsthema ср. Nummer eins sein

chlapnąć językiem

etw ausplappern [o. ausplaudern]

ciągnąć kogoś za język

jdn ausfragen [o. ausholen]

dostać się na języki

ins Gerede kommen

język kogoś świerzbi

jd kann es sich дат. nicht verkneifen, etw zu sagen

język komuś kołkiem staje

jdm bleibt das Wort ср. im Halse stecken

język przysycha komuś do podniebienia

jd hat die Zunge am Gaumen kleben

język się komuś plątał

jd stammelte [o. stotterte]

język się komuś rozwiązał

jdm lockerte sich die Zunge

ktoś zapomniał języka w gębie

es verschlägt jdm die Sprache

ktoś zapomniał języka w gębie

jdm fehlen die Worte

mieć cięty [lub ostry] język

eine scharfe [o. spitze] Zunge haben уничиж. разг.

mieć coś na końcu języka

jdm liegt etw auf der Zunge

mleć [lub trzepać] językiem

quatschen уничиж. разг.

mleć [lub trzepać] językiem

quasseln уничиж. разг.

mówić, co ślina na język przyniesie

reden, wie einem der Schnabel м. gewachsen ist разг.

mieć długi język

geschwätzig [o. klatschsüchtig разг. ] sein уничиж.

niewyparzony język

eine lose Zunge

ostrzyć sobie język na kimś

sich дат. über jdn den Mund [o. das Maul] zerreißen

polecieć z językiem na kogoś

jdn verpetzen уничиж. sl

strzępić język

schwatzen уничиж.

strzępić język

sich дат. den Mund fusselig reden

trzymać język za zębami

seine Zunge hüten [o. im Zaum halten]

trzymać język za zębami

seinen Mund halten разг.

ugryźć się w język

sich дат. auf die Zunge beißen разг.

złośliwe języki

boshafte Zungen

co w sercu, to na języku посл.

sein Herz auf der Zunge tragen

jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami посл.

Reden ср. ist Silber, Schweigen ср. ist Gold

jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami посл.

vom Schweigen tut die Zunge nicht weh

koniec języka za przewodnika посл.

am besten ist es, zu fragen

2. język (zasób słów):

język

Sprache ж.

język angielski

Englisch ср.

język polski

Polnisch ср.

bierna znajomość języka

passive Sprachkenntnisse ж. мн.

język fleksyjny ЛИНГВ.

flektierende Sprache

język literacki

Literatursprache ж.

język migowy

Gebärdensprache ж.

język ojczysty

Muttersprache ж.

język potoczny

Umgangssprache ж.

uczyć się języków

Fremdsprachen lernen

kaleczyć język

eine Sprache radebrechen

łamać sobie język

sich дат. die Zunge abbrechen [o. verrenken]

mieć z kimś wspólny język

mit jdm eine gemeinsame Sprache sprechen

mówić różnymi językami

verschiedene Sprachen sprechen

władać jakimś językiem

eine Sprache beherrschen

władać jakimś językiem

einer Sprache mächtig sein

zasięgnąć języka

sich вин. erkundigen [o. umhören]

zasięgnąć języka

Erkundigungen einziehen

3. język разг. (nauka języka obcego):

język

Fremdsprachenunterricht м.

4. język перенос. (przedmiot o tym kształcie: ognia, buta):

język

Zunge ж.

język wagi

Zünglein ср.

5. język ИНФОРМ.:

język

Sprache ж.

język komputerowy

Computersprache ж.

język polecenia

Befehlssprache ж.

język kompilatora

Compilersprache ж.

język interpretera

Interpretersprache ж.

algorytmiczny język programowania

algorithmische Programmiersprache ж.

wyższy język programowania

höhere Programmiersprache ж.