Переводы „brændende“ в словаре англо » польский

dependence [dɪˈpendəns] СУЩ.

1. dependence (reliance):

dependence on sb/sth

zależność ж. od kogoś/czegoś

2. dependence (addiction):

drug/alcohol dependence

uzależnienie ср. od narkotyków/alkoholu

3. dependence офиц. (trust):

to place dependence on sth

pokładać ufność w czymś

tendency [ˈtendənsi] СУЩ.

1. tendency (inclination):

tendency

skłonność ж.

tendency towards fast cars

pociąg м. do szybkich samochodów

2. tendency (trend):

tendency

tendencja ж.

Выражения:

tendencies мн. (particular skills), to show artistic tendencies

przejawiać zdolności artystyczne

ascendent СУЩ., ПРИЛ.

ascendent → ascendant

Смотри также ascendant

I . ascendant [əˈsendənt] СУЩ.

to be in the ascendant офиц., лит.

dominować

II . ascendant [əˈsendənt] ПРИЛ.

ascendant

wschodzący

I . dependent [dɪˈpendənt] ПРИЛ.

1. dependent (reliant):

dependent on sth

zależny od czegoś

to be dependent on one's parents

być na utrzymaniu rodziców

2. dependent (addicted):

dependent on drugs/alcohol

uzależniony od narkotyków/alkoholu

II . dependent [dɪˈpendənt] СУЩ. esp AM

dependent → dependant

Смотри также dependant

dependant [dɪˈpendənt] СУЩ.

he has five dependants

on ma pięć osób na utrzymaniu

ascendency СУЩ.

ascendency → ascendancy

Смотри также ascendancy

ascendancy [əˈsendənsi] СУЩ. мн. отсут.

1. ascendancy (power):

ascendancy

dominacja ж.

2. ascendancy (advantage):

ascendancy

przewaga ж.

dependency [dɪˈpendənsi] СУЩ.

1. dependency ПОЛИТ.:

dependency

terytorium ср. zależne

2. dependency мн. отсут. (reliance):

dependency on sb/sth

zależność ж. od kogoś/czegoś

3. dependency мн. отсут. AM → dependence 2.

Смотри также dependence

dependence [dɪˈpendəns] СУЩ.

1. dependence (reliance):

dependence on sb/sth

zależność ж. od kogoś/czegoś

2. dependence (addiction):

drug/alcohol dependence

uzależnienie ср. od narkotyków/alkoholu

3. dependence офиц. (trust):

to place dependence on sth

pokładać ufność w czymś

independence [ˌɪndɪˈpendəns] СУЩ. мн. отсут.

1. independence of country:

independence

niepodległość ж.

independence

niezawisłość ж.

since independence

od czasu odzyskania niepodległości

2. independence of person:

independence

niezależność ж.

transcendent [trænˈsendənt] ПРИЛ.

1. transcendent (supreme):

transcendent

najwyższego rzędu

2. transcendent (exceptional):

transcendent

niezwykły

transcendental [ˌtrænsenˈdentəl, америк. -t̬əl] ПРИЛ. офиц.

transcendental

transcendentalny