Переводы „επιθέσεις“ в словаре греко » немецкий

I . επιθετικ|ός¹ <-ή, -ό> [ɛpiθɛtiˈkɔs] ПРИЛ.

1. επιθετικός (που χρησιμεύει για επίθεση) СПОРТ:

επιθετικός

Angriffs-

2. επιθετικός (τρόπος, χαρακτήρας, πολιτική):

επιθετικός

aggressiv

επιθετική πολιτική ж. τιμών

aggressive Preispolitik ж.

έχει επιθετικό χαρακτήρα

er hat einen aggressiven Charakter, er ist aggressiv

II . επιθετικ|ός¹ <-ή, -ό> [ɛpiθɛtiˈkɔs]

1. επιθετικός (στο ποδόσφαιρο):

επιθετικός

Stürmer(in) м. (ж.)

2. επιθετικός СПОРТ (γενικότερα):

επιθετικός

Angreifer(in) м. (ж.)

αριστερός επιθετικός (στο βόλεϊ)

linker Außenangreifer м.

επιθεωρ|ώ <-είς, -ησα, -ήθηκα, -ημένος> [ɛpiθɛɔˈrɔ] VERB перех.

επιθεωρώ

inspizieren

επιθήλιο [ɛpiˈθiliɔ] SUBST ср. БИОЛ.

επιθήλιο

Epithel ср.

αδενικό επιθήλιο

Drüsenepithel ср.

κυλινδρικό επιθήλιο

Zylinderepithel ср.

πλακώδης επιθήλιο

Plattenepithel ср.

επίθεσ|η <-εις> [ɛˈpiθɛsi] SUBST ж.

1. επίθεση:

επίθεση κατά +род.

Angriff м. auf +вин.

κάνω επίθεση σε κάποιον/κάτι

jdn/etw angreifen

αναλαμβάνω επίθεση

in die Offensive/zur Offensive übergehen

αστραπιαία επίθεση

Blitzangriff м.

βομβιστική επίθεση

Bombenangriff м.

επίθεση με δηλητηριώδη αέρια

Giftgasangriff м.

επίθεση με δηλητηριώδη αέρια

Giftgasattacke ж.

τρομοκρατική επίθεση

Terroranschlag м.

2. επίθεση (με εισβολή: σε κτήριο, τράπεζα κτλ):

επίθεση κατά +род.

Überfall м. auf +вин.

επιθεωρητής (επιθεωρήτρια) [ɛpiθɛɔriˈtis, ɛpiθɛɔˈritria] SUBST м./ж. (ж.)

επιθεωρητής (επιθεωρήτρια)

Inspektor(in) м. (ж.)

επιθανάτι|ος <-α, -ο> [ɛpiθaˈnatiɔs] ПРИЛ.

επιθανάτιος

Todes-

επιθανάτια αγωνία

Todeskampf м.

επιθανάτια αγωνία

Agonie ж.

επιθεώρησ|η <-εις> [ɛpiθɛˈɔrisi] SUBST ж.

1. επιθεώρηση (εγκαταστάσεων κτλ, υπηρεσία):

επιθεώρηση

Inspektion ж.

κάνω επιθεώρηση

eine Inspektion durchführen

2. επιθεώρηση ТЕАТР.:

επιθεώρηση

Revue ж.

3. επιθεώρηση (περιοδικό):

επιθεώρηση

Magazin ср.

ιατρική επιθεώρηση

Gesundheitsmagazin ср.

επιθετικογεν|ής <-ής, -ές> [ɛpiθɛtikɔjɛˈnis] ПРИЛ. СПОРТ

επιθετικογενής

offensiv

επιθυμητ|ός <-ή, -ό> [ɛpiθimiˈtɔs] ПРИЛ.

1. επιθυμητός (επισκέπτης):

επιθυμητός

erwünscht

2. επιθυμητός (αποτέλεσμα, συμπεριφορά):

επιθυμητός

wünschenswert

3. επιθυμητός (γυναίκα, άντρας):

επιθυμητός

begehrenswert

επιδικασθείς ПРИЛ.

Статья, составленная пользователем

επιδικασθείς

zugesprochen