I. hin|le·gen ГЛ. перех.
5. hinlegen разг. (bezahlen müssen):
II. hin|le·gen ГЛ. возвр. гл.
1. hinlegen (schlafen gehen):
2. hinlegen разг. (hinfallen):
| ich | lege | hin |
|---|---|---|
| du | legst | hin |
| er/sie/es | legt | hin |
| wir | legen | hin |
| ihr | legt | hin |
| sie | legen | hin |
| ich | legte | hin |
|---|---|---|
| du | legtest | hin |
| er/sie/es | legte | hin |
| wir | legten | hin |
| ihr | legtet | hin |
| sie | legten | hin |
| ich | habe | hingelegt |
|---|---|---|
| du | hast | hingelegt |
| er/sie/es | hat | hingelegt |
| wir | haben | hingelegt |
| ihr | habt | hingelegt |
| sie | haben | hingelegt |
| ich | hatte | hingelegt |
|---|---|---|
| du | hattest | hingelegt |
| er/sie/es | hatte | hingelegt |
| wir | hatten | hingelegt |
| ihr | hattet | hingelegt |
| sie | hatten | hingelegt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.