Переводы „Abschlusses“ в словаре немецко » польский

ẠbschlussНОВ¹ <‑es, Abschlüsse> СУЩ. м.

1. Abschluss (Verschluss):

Abschluss

zamknięcie ср.

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin м. końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom м. ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście ср. do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie ср.

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss ТОРГ. (Geschäft):

Abschluss

transakcja ж.

einen Abschluss tätigen

zawierać [св. zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss ФИНАНС., ТОРГ.

zamknięcie ср.

ẠbschlussНОВ² <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Abschluss a. ЮРИД. (eines Verfahrens)

zakończenie ср.

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie ср.

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie ср. czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec м. wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [св. doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [св. za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [св. przejść] do zakończenia

ẠbschlußСТАР¹ <‑sses, Abschlüsse> СУЩ. м.

Abschluß → Abschluss

Смотри также Abschluss , Abschluss

ẠbschlussНОВ² <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Abschluss a. ЮРИД. (eines Verfahrens)

zakończenie ср.

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie ср.

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie ср. czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec м. wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [св. doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [св. za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [св. przejść] do zakończenia

ẠbschlussНОВ¹ <‑es, Abschlüsse> СУЩ. м.

1. Abschluss (Verschluss):

Abschluss

zamknięcie ср.

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin м. końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom м. ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście ср. do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie ср.

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss ТОРГ. (Geschäft):

Abschluss

transakcja ж.

einen Abschluss tätigen

zawierać [св. zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss ФИНАНС., ТОРГ.

zamknięcie ср.

ẠbschlußСТАР² <‑sses, мн. отсут. > СУЩ. м.

Abschluß → Abschluss

Смотри также Abschluss , Abschluss

ẠbschlussНОВ² <‑es, мн. отсут. > СУЩ. м.

Abschluss a. ЮРИД. (eines Verfahrens)

zakończenie ср.

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie ср.

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie ср. czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec м. wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [св. doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [св. za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [св. przejść] do zakończenia

ẠbschlussНОВ¹ <‑es, Abschlüsse> СУЩ. м.

1. Abschluss (Verschluss):

Abschluss

zamknięcie ср.

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin м. końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom м. ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście ср. do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie ср.

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss ТОРГ. (Geschäft):

Abschluss

transakcja ж.

einen Abschluss tätigen

zawierać [св. zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss ФИНАНС., ТОРГ.

zamknięcie ср.