Переводы „ordinazione“ в словаре немецко » польский

Ordinatio̱n <‑, ‑en> [ɔrdina​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж.

1. Ordination РЕЛИГ. (in evang. Kirche Einsetzung eines Pfarrers in sein Amt):

Ordination

ordynacja ж.

2. Ordination РЕЛИГ. (in kath. Kirche sakramentale Weihe eines Priesters):

Ordination

święcenia мн. kapłańskie

3. Ordination МЕД. (Verordnung):

Ordination

[za]ordynowanie ср.

Koordinatio̱n <‑, ‑en> [koʔɔrdina​ˈtsi̯oːn] СУЩ. ж. высок.

Koordination

koordynacja ж.

Ordina̱te <‑, ‑n> [ɔrdi​ˈnaːtə] СУЩ. ж. MATH

Ordinate

rzędna ж.

Ordina̱rius <‑, Ordinarien> [ɔrdi​ˈnaːriʊs] СУЩ. м.

1. Ordinarius UNIV:

Ordinarius

profesor м. zwyczajny kierujący katedrą

2. Ordinarius РЕЛИГ.:

Ordinarius

ordynariusz м.

Ordinaria̱t <‑[e]s, ‑e> [ɔrdina​ˈriaːt] СУЩ. ср.

1. Ordinariat UNIV:

Ordinariat

profesura ж. zwyczajna

2. Ordinariat РЕЛИГ.:

Bischöfliches Ordinariat

ordynariat м.

ordinieren* [ɔrdi​ˈniːrən] ГЛ. перех.

1. ordinieren РЕЛИГ.:

jdn zum Priester ordinieren

wyświęcać [св. wyświęcić] kogoś na księdza

2. ordinieren МЕД.:

ordinieren Arzneimittel

ordynować [св. za‑]