Переводы „schleichender“ в словаре немецко » польский

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] ГЛ. неперех. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [св. do‑] się a. разг.

die Zeit schleicht fig

czas м. się wlecze разг.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] ГЛ. возвр. гл.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [св. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! юж.-нем., австр.

spływaj! разг.

schleich dich! юж.-нем., австр.

spadaj! разг.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności разг.

schle̱i̱chend ПРИЛ. attr

schleichend Krankheit

zbliżający się

schleichend Inflation

pełzający fig

schleichend Gift

wolno działający