Переводы „wütender“ в словаре немецко » польский

wü̱ten [ˈvyːtən] ГЛ. неперех.

1. wüten:

wüten (toben) (Mensch)

szaleć

gegen etw wüten

burzyć się przeciw czemuś

2. wüten fig:

wüten (zerstören) (Krieg, Seuche)

szaleć fig

[an der Küste] wüten (Sturm)

siać spustoszenie [na wybrzeżu]

wü̱tend ПРИЛ.

1. wütend (zornig):

wütend Mensch, Stimme

rozgniewany

wütend Mensch, Stimme

wściekły разг.

auf/über jdn wütend sein

być na kogoś wściekłym разг.

über etw вин. wütend sein

być na coś wściekłym разг.

wütend werden

wściekać [св. wścieć] się разг.

2. wütend (verbissen):

wütend Gefecht

zaciekły