Переводы „zerbrochenen“ в словаре немецко » польский

I . zerbrẹchen* ГЛ. перех. irr

zerbrechen

tłuc [св. s‑]

zerbrechen

rozbijać [св. rozbić]

Выражения:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* ГЛ. неперех. irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [св. rozsypać] się fig разг.

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo ср. rozpadło się przez drobnostki разг.

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen высок.

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

zerbro̱chen ГЛ. перех., неперех.

zerbrochen pp von zerbrechen

Смотри также zerbrechen

I . zerbrẹchen* ГЛ. перех. irr

zerbrechen

tłuc [св. s‑]

zerbrechen

rozbijać [св. rozbić]

Выражения:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* ГЛ. неперех. irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [св. rozsypać] się fig разг.

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo ср. rozpadło się przez drobnostki разг.

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen высок.

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig