I. entschuldigen* ГЛ. неперех.
II. entschuldigen* ГЛ. возвр. гл.
1. entschuldigen:
2. entschuldigen (sich abwesend melden):
-  sich entschuldigen Schüler:
 -  
 
III. entschuldigen* ГЛ. перех.
1. entschuldigen:
2. entschuldigen (als abwesend melden):
3. entschuldigen (verzeihlich machen):
-  etw entschuldigen Umstand, Tatsache:
 -  excuser qc
 
| ich | entschuldige | 
|---|---|
| du | entschuldigst | 
| er/sie/es | entschuldigt | 
| wir | entschuldigen | 
| ihr | entschuldigt | 
| sie | entschuldigen | 
| ich | entschuldigte | 
|---|---|
| du | entschuldigtest | 
| er/sie/es | entschuldigte | 
| wir | entschuldigten | 
| ihr | entschuldigtet | 
| sie | entschuldigten | 
| ich | habe | entschuldigt | 
|---|---|---|
| du | hast | entschuldigt | 
| er/sie/es | hat | entschuldigt | 
| wir | haben | entschuldigt | 
| ihr | habt | entschuldigt | 
| sie | haben | entschuldigt | 
| ich | hatte | entschuldigt | 
|---|---|---|
| du | hattest | entschuldigt | 
| er/sie/es | hatte | entschuldigt | 
| wir | hatten | entschuldigt | 
| ihr | hattet | entschuldigt | 
| sie | hatten | entschuldigt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.