Переводы „wyręczyć“ в словаре польско » английский

I . wyręczać, wyręczyć св. ГЛ. перех.

wyręczać kogoś w czymś

to relieve sb of sth

II . wyręczać wyręczać się wyręczyć się св. ГЛ. возвр. гл.

wyręczać się kimś

to make use of sb

wyręczać się kimś

to have one's work done by sb else

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Ateńczycy, pomni na przekazaną im przez przodków pozycję, mają dać hasło do wspólnej wojny obronnej, a nie jak dotąd siedzieć bezczynnie i czekać, czy by ich nie wyręczy ktoś inny.

pl.wikipedia.org

Stworzona w ten sposób forma prezentacji ułatwi (wyręczy) operatorowi podjęcie decyzji (diagnozy).

pl.wikipedia.org

W momencie, gdy czynność ta nie może zostać zrealizowana przez samego chorego, wyręczyć go może osoba pełnoletnia, wskazana przez pacjenta.

pl.wikipedia.org

Podobnie rycerz w sporze z człowiekiem „niższego stanu” mógł wyręczyć się swoim poddanym.

pl.wikipedia.org

Shaniah wyręczyła w tej próbie siły swego ukochanego, niezdolnego do poświęcenia czyjegoś życia w imię miłości.

pl.wikipedia.org

Niemcy zdawali sobie sprawę, że miejscowa ludność nie będzie w stanie wyręczyć ich w całkowitej eksterminacji społeczności żydowskich.

pl.wikipedia.org