Переводы „Klärgerät“ в словаре польско » немецкий

(Перейти к немецко » польский)

klarnet <род. ‑u, мн. ‑y> [klarnet] СУЩ. м. МУЗ.

klarnet

Klarinette ж.

I . klarować <‑ruje; св. wy‑> [klarovatɕ] ГЛ. перех.

1. klarować (oczyszczać):

klarować sok, wino

klären

2. klarować разг. (tłumaczyć):

klarować

erklären

klarować

klar machen разг.

3. klarować (porządkować statek):

klarować

klarmachen

II . klarować <‑ruje; св. wy‑> [klarovatɕ] ГЛ. возвр. гл.

1. klarować:

klarować (stawać się klarownym) (sok, wino)

sich вин. klären

klarować (stawać się klarownym) (sok, wino)

klar werden

2. klarować перенос. (przejaśniać się):

klarować

sich вин. aufklären

3. klarować перенос. (precyzować się):

klarować

sich вин. [auf]klären

klaryska <род. ‑ki, мн. ‑ki> [klarɨska] СУЩ. ж. РЕЛИГ.

1. klaryska мн. (zakon):

klaryski

Klarissenorden м.

2. klaryska (zakonnica):

klaryska

Klarissin ж.

klaryska

Klarisse ж.

koreferat <род. ‑u, мн. ‑y> [koreferat] СУЩ. м.

koreferat

Korreferat ср.

klaryt <род. ‑u, мн. отсут. > [klarɨt] СУЩ. м. ГЕО.

klaryt

Clarit м.

kierat <род. ‑u, мн. ‑y> [kjerat] СУЩ. м.

1. kierat ТЕХН.:

kierat

Göpel м.

kierat

Göpelwerk ср.

chodzić jak [koń] w kieracie разг.

in der Tretmühle sein

2. kierat мн. отсут. перенос.:

kierat

Joch ср.

kierat

Tretmühle ж.

kierat codziennych spraw/obowiązków

die Tretmühle alltäglicher Angelegenheiten/Pflichten

klamra <род. ‑ry, мн. ‑ry> [klamra] СУЩ. ж.

1. klamra (zapięcie):

klamra

Schnalle ж.

klamra

Spange ж.

2. klamra t. ТЕХН. (t. nawias):

klamra

Klammer ж.

3. klamra СПОРТ:

klamra (uchwyt)

Klammer ж.

klamra (uchwyt)

Klammergriff м. ж.

klamra (klincz)

Clinch м.

klarnecista <род. ‑ty, мн. ‑iści> [klarnetɕista] СУЩ. м. склон. jak f w lp МУЗ.

klarnecista

Klarinettist(in) м. (ж.)

klarnetowy [klarnetovɨ] ПРИЛ. МУЗ.

klarnetowy

Klarinetten-

koncert klarnetowy

Klarinettenkonzert ср.

konfederat <род. ‑a, мн. ‑aci> [kow̃federat] СУЩ. м. ИСТ.

konfederat

Konföderierter м.

konfederat

Verbündeter м.

margerytka <род. ‑ki, мн. ‑ki> [margerɨtka] СУЩ. ж. БОТАН.

margerytka

Margerite ж.