Переводы „okupiĝas“ в словаре польско » немецкий

okupować <‑puje> [okupovatɕ] ГЛ. перех.

1. okupować (zajmować terytorium):

okupować kraj

okkupieren

okupować kraj

besetzen

2. okupować (strajkować: fabrykę):

okupować

besetzen

3. okupować разг. (długo korzystać):

okupować telefon, łazienkę

beschlagnahmen шутл. разг.

I . okupywać <‑puje; прош. вр. ‑puj; св. okupić> [okupɨvatɕ] ГЛ. перех. высок.

1. okupywać (opłacić coś):

okupywać

bezahlen

okupywać

sich дат. erkaufen

wykształcenie okupił wieloma wyrzeczeniami

um seine Ausbildung zu ermöglichen, musste er auf vieles verzichten

2. okupywać (wynagrodzić, zadośćuczynić):

okupywać

wieder gutmachen

okupywać

büßen

okupywać swoje grzechy

seine Sünden büßen

II . okupywać <‑puje; прош. вр. ‑puj; св. okupić> [okupɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (wykupić się)

okupywać

sich вин. freikaufen

musiał się okupywać porywaczom

er musste sich von den Entführern freikaufen

okupić [okupitɕ]

okupić св. od okupywać

Смотри также okupywać

I . okupywać <‑puje; прош. вр. ‑puj; св. okupić> [okupɨvatɕ] ГЛ. перех. высок.

1. okupywać (opłacić coś):

okupywać

bezahlen

okupywać

sich дат. erkaufen

wykształcenie okupił wieloma wyrzeczeniami

um seine Ausbildung zu ermöglichen, musste er auf vieles verzichten

2. okupywać (wynagrodzić, zadośćuczynić):

okupywać

wieder gutmachen

okupywać

büßen

okupywać swoje grzechy

seine Sünden büßen

II . okupywać <‑puje; прош. вр. ‑puj; св. okupić> [okupɨvatɕ] ГЛ. возвр. гл. высок. (wykupić się)

okupywać

sich вин. freikaufen

musiał się okupywać porywaczom

er musste sich von den Entführern freikaufen

okulizak <род. ‑a, мн. ‑i> [okulizak] СУЩ. м. (nóż ogrodniczy)

okulizak

Okuliermesser ср.

okupacja <род. ‑ji, мн. ‑je> [okupatsja] СУЩ. ж.

1. okupacja ПОЛИТ.:

okupacja

Okkupation ж.

okupacja

Besetzung ж.

2. okupacja ЮРИД.:

okupacja

Okkupation ж. przest

3. okupacja разг. (czas II wojny światowej):

okupacja

Okkupation ж.

okupacja

Besatzung ж.

okupant <род. ‑a, мн. ‑nci> [okupant] СУЩ. м. ПОЛИТ.

okupant

Besatzer м.

okupant

Okkupant м.

okucie <род. ‑ia, мн. ‑ia> [okutɕe] СУЩ. ср.

1. okucie (dekoracyjne):

okucie

Zierbeschlag м.

srebrne okucia

Silberbeschläge м. мн.

2. okucie ТЕХН.:

okucie

Beschlag м.

okular <род. ‑u, мн. ‑y> [okular] СУЩ. м. ТЕХН.

okular

Okular ср.

I . okutać <‑ta> [okutatɕ] ГЛ. перех. св. разг.

okutać

einhüllen

okutać

einmumme[l]n разг.

okutała syna ciepłym kocem

sie mummelte den Sohn in eine warme Decke ein

II . okutać <‑ta> [okutatɕ] ГЛ. возвр. гл. св. разг.

okutać

sich вин. einmumme[l]n разг. [o. einwickeln]

okutała się futrem

sie wickelte sich in einen Pelz ein

okuwać <‑wa; св. okuć> [okuvatɕ] ГЛ. перех.

okuwać

beschlagen

okute sanie

beschlagener Schlitten м.

okulista (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑iści> [okulista] СУЩ. м. (ж.) МЕД.

okulista (-tka) склон. jak f w lp

Augenarzt(-ärztin) м. (ж.)

okulizacja <род. ‑ji, мн. отсут. > [okulizatsja] СУЩ. ж. С.-Х.

okulizacja

Okulierung ж.

okulizacja

Veredelung ж.